Σαν σήμερα: 71 χρόνια από τη Σφαγή του Διστόμου (Βίντεο)

10 Ιουνίου 1944, Δίστομο. Μια ναζιστική μεραρχία σφαγιάζει 218 κάτοικους. Η μαύρη επέτειος και η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη» που βγαίνει αύριο στις αίθουσες

Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς.
Στις 10 Ιουνίου του 1944, μία ναζιστική μεραρχία ως αντίποινα για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή, σφαγιάζει, σε λιγότερο από δύο ώρες 218 κατοίκους του χωριού – γυναίκες, άντρες, γέροι, παιδιά, βρέφη.
71 χρόνια συμπληρώνοντα σήμερα, από τη μαύρη επέτειο της Σφαγής του Διστόμου, που θεωρείται εκ των ειδεχθέστερων σφαγών αμάχων από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Η μαύρη μέρα

Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο Fritz Laufenbach, λοχαγός των SS του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 7ου τεθωρακισμένου συντάγματος της αστυνομίας SS, έλαβε διαταγή να μετακινήσει τον λόχο του από την Λειβαδιάπρος το Δίστομο, Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στην δυτική πλευρά του Ελικώνα.
Σαν δόλωμα οι Γερμανοί είχαν 2 επιταγμένα Ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς, που προπορεύονταν της κύριας φάλαγγας.
Οι 3 λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν.
Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην θέση Λιθαράκι, περιοχή του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση.

Σφαγή με μανία

Αν και από το χωριό Δίστομο τα Γερμανικά στρατεύματα δεν δέχθηκαν κάποια πρόκληση (αν και μεταπολεμικά το ισχυρίστηκαν οι Γερμανοί κατηγορούμενοι της σφαγής), για λόγους αντεκδίκησης, ο 2ος λόχος του 8ού Συντάγματος της 4ής Αστυνομικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας Γρεναδιέρων των Ες Ες και άρχισε την σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό.
Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν.
Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού.
Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους.

Απολογισμός

Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Δίστομο

Στο Δίστομο βρίσκεται από νωρίς το πρωί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, για να παραστεί στις σημερινές εκδηλώσεις μνήμης των θυμάτων του ναζισμού.
Τον Πρόεδρο υποδέχθηκαν στην πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως η μπάντα της Αεροπορίας, αγήματα της αεροπορίας, του πεζικού και της αστυνομίας και εκπρόσωποι των τοπικών Αρχών.
Νωρίτερα, έφτασαν στο μαρτυρικό Δίστομο ο αρχιεπισκοπος Ιερώνυμος, ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Τόσκας, ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσουμπας, η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπουλου, ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης, ο βουλευτής Βοιωτίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σταθάς.
Τελέστηκε μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τις δυνάμεις των Ες-Ες, στον ιερό Ναό Αγίου Νικολαου και πομπή προς το Μαυσωλείο Διστόμου, όπου θα ψαλεί επιμνημόσυνη δέηση.

Αργύρης Σφουντούρης, η ταινία

Αύριο, 11 Ιουνίου, βγαίνει στις αίθουσες η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη», με θέμα τη συγκινητική ιστορία της ζωής του Αργύρη Σφουντούρη με φόντο τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, από την Γερμανική Κατοχή και τον Εμφύλιο μέχρι τη Μεταπολίτευση.
Μια ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου ενός ανθρώπου που σε ηλικία 4 ετών έχασε τους γονείς του στη σφαγή του Διστόμου, η πορεία του στο δρόμο της επιστήμης, αλλά και η συνειδητοποίηση του ιστορικού χρέους που είχε για την διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων.

Η Οδύσσεια του Αργύρη

Ο μικρός Αργύρης, γλυτώνει από τύχη και περνά τα επόμενα χρόνια σε ορφανοτροφεία στην Αθήνα, μαζί με άλλα παιδιά θύματα του πολέμου. Μία μέρα, εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει κάποια παιδιά να κάνουν μια καινούρια αρχή σε άλλη χώρα. Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Έτσι βρίσκεται στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν, όπου μεγαλώνει μακριά από την πατρίδα του αλλά και από τη δυστυχία που επικρατεί στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ) στα Μαθηματικά και την Αστροφυσική. Σύντομα αρχίζει να διδάσκει στα λύκεια της Ζυρίχης, μεταφράζει Έλληνες ποιητές στα γερμανικά, και για κάποια χρόνια εργάζεται ως βοηθός στην αναπτυξιακή βοήθεια του Ελβετικού Σώματος Βοήθειας για τα θύματα καταστροφών στη Σομαλία, το Νεπάλ και την Ινδονησία. Όταν επιστρέφει στην Ευρώπη, πραγματοποιεί τακτικά ταξίδια μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας και η παραμονή στην παλιά του πατρίδα γίνεται κάθε φορά όλο και πιο μακροχρόνια.
Ο Αργύρης Σφουντούρης περίπου 75 χρονών σήμερα, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία.
Έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του με τα γεγονότα που συνέβησαν όταν ήταν μικρό παιδί. Την τραυματική αυτή εμπειρία του, δεν προσπάθησε να την ξεπεράσει και να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις παιδικές του αναμνήσεις, αλλά αγωνίστηκε να μάθει να ζει με αυτές και να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Ελπίδα του είναι τέτοια γεγονότα να μην επαναληφθούν ποτέ .
Τα 3 χρόνια που χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη» ήταν οδυνηρά για τον Αργύρη Σφουντούρη, αφού χρειάστηκε να περάσει μέσα σε λίγους μήνες όλα όσα είχε ζήσει τα τελευταία 50 χρόνια.