Ο πληθυσμός μειώνεται και τη θέση του παίρνουν οι λαθρομετανάστες

Μείωση πληθυσμού και στο Νομό Φωκίδας

 

Η Ελλάδα "εξαφανίζεται" και σε μερικά χρόνια θα κινδυνεύσει η βιολογική συνέχεια των Ελλήνων καθώς όχι μόνο δεν αναπαράγονται πλέον και γερνάνε οι ήδη διαβιούντες, αλλά αντικαθίστανται από ελληνοποιημένους αλλοδαπούς με τάχιστους ρυθμούς.

Το δε εθνοκτόνο και προδοτικό μνημόνιο έδωσε το οριστικό τέλος σε κάποιες τάσης αύξησης των γεννήσεων αφού πια δεν τολμά κανείς να κάνει ένα παιδί ή αν κάνει απλά σταματά στο ένα και μόνο.
Οι Έλληνες δεν νιώθουν ότι έχουν τις δυνατότητες να προσφέρουν σε ένα παιδί όσα χρειάζεται, ενώ τους επέβαλαν και ένα lifestyle που ουσιαστικά τους υπαγορεύει να μην κάνει παιδιά και να κοιτά την "πάρτη" του για να μπορέσει να "γράψει" όσες περισσότερες συντρόφους μπορεί στο "καρνέ" του.

Συνυπολογίζοντας ότι έχουμε γεμίσει στην κυριολεξία με μουσουλμανικούς πληθυσμούς από τα βαθη της Ασίας και της Αφρικής, το μέλλον διαγράφεται ζοφερό, καθώς δεν προλαβαίνει ο εθνικός συνειδησιακός μηχανισμός να κάνει το "θαύμα" του και να αφομοιώσει, εάν μπορεί, όλα αυτά τα ετερογενή στοιχεία. Δεν μιλάμε για τη "γραμμή αίματος" αυτή διατρέχει άμεσο κίνδυνο.

Φυσικά ήταν επιταγή της Νέας Τάξης Πραγμάτων που με κάθε τρόπο στέλνει στην Ελλάδα χιλιάδες αλλόθρησκων και αλλόφυλων κάθε χρόνο με σκοπό την αντικατάσταση του "ενοχλητικού"- για αυτήν και κατά Κίσσινγκερ- ελληνικού πληθυσμού.

Πρώτα πρέπει να σταματήσουν οι ροές των λαθρομεταναστών. Μετά πρέπει να δοθούν κίνητρα στους Έλληνες να γεννάνε και στη συνέχεια να αλλάξει το lifestyle σε ορθόδοξο. Να γυρίσει ο Έλληνας στις ρίζες του. 

Ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 2,5 εκατομμύρια την τελευταία πεντηκονταετία, η δε μέση ηλικία του κατά 11 σχεδόν χρόνια.

Η ιστορία του, σύμφωνα με τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και διευθυντή του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων, Βύρωνα Κοτζαμάνη, «διαβάζεται» σαν ένα ανοιχτό βιβλίο αν παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της δομής του ανά φύλο και ηλικία, σχηματίζοντας τις πληθυσμιακές του πυραμίδες.

Ο ίδιος περιγράφει σε σχετική εργασία του (Δημογραφικά Νέα, τεύχος 24, 2015) τη μετάβασή του από έναν σχετικά νεανικό πληθυσμό την επαύριον του εμφυλίου σε έναν γερασμένο πληθυσμό στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, σχολιάζοντας τις πυραμίδες του σε τέσσερις διαφορετικές στιγμές που απέχουν η κάθε μια, δυο δεκαετίες (1961, 1981, 2001 και 2014).

Η πληθυσμιακή πυραμίδα του 1961

Η μεταπολεμική μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον κ. Κοτζαμάνη, μόλις έχει ξεκινήσει μη επηρεάζοντας ακόμη σημαντικά την κατανομή του πληθυσμού ανά φύλο και ηλικία, ενώ δυο εγκοπές εμφανίζονται στην πυραμίδα (άτομα ηλικίας 37-46 ετών που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1915 και το 1924 και άτομα ηλικίας 15-19 ετών που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής).

Στην πρώτη περίπτωση, ο μειωμένος πληθυσμός ηλικίας 35-45 ετών οφείλεται, κυρίως, στις μειωμένες γεννήσεις της πλέον ταραγμένης προπολεμικής μας δεκαετίας (Βαλκανικοί πόλεμοι και Μικρασιατική καταστροφή), και, δευτερευόντως στις απώλειες που υπέστησαν στη διάρκεια της κατοχής οι άνδρες που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1915 και το 1924 και βρέθηκαν σε στρατεύσιμες ηλικίες κατά την περίοδο 1941-45, με αποτέλεσμα το δεξιό τμήμα της πυραμίδας στις ηλικίες 35-45 να είναι ιδιαίτερα συρρικνωμένο σε σχέση με το αριστερό (γυναίκες).

Στη δεύτερη περίπτωση (ηλικίες 15-19 ετών) αποτυπώνονται στην πυραμίδα οι επιπτώσεις των δύσκολων χρόνων της κατοχής, στη διάρκεια της οποίας καταγράφηκε σημαντική συρρίκνωση των γεννήσεων και ταυτόχρονα αυξημένη θνησιμότητα των νεογνών που ήρθαν στον κόσμο κατά την περίοδο αυτή (αυξημένη δηλαδή βρεφική και παιδική θνησιμότητα).

Η πληθυσμιακή πυραμίδα του 1981

Η βάση της πυραμίδας (ηλικίες 0-9 ετών) συρρικνώνεται ελαφρώς, καθώς οι γεννήσεις της περιόδου 1971-1980 είναι μειωμένες σε σχέση με αυτές της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ ταυτόχρονα ο ανδρικός πληθυσμός υπολείπεται ελαφρώς του γυναικείου στις «ώριμες ενεργές» ηλικίες (40-64 ετών), καθώς η μαζική μεταπολεμική φυγή (1960-1973) προς το εξωτερικό «έπληξε» περισσότερο το ανδρικό φύλο.

Η πληθυσμιακή πυραμίδα του 2001

Η πυραμίδα του 2001, επισημαίνει ο κ. Κοτζαμάνης, έχει πλέον χάσει το τριγωνικό της σχήμα.

Οι γενεές της δεκαετίας 1915-1924 έχουν υποστεί τη φθορά του χρόνου και έχουν «μεταφερθεί» πλέον στο επάνω τμήμα του σχήματος.

Αντιθέτως, οι επιπτώσεις της κατοχής είναι ακόμη εμφανείς (μειωμένος πληθυσμός στις ηλικίες 60-64), ενώ η βάση της πυραμίδας στενεύει ταχύτατα εξαιτίας της γρήγορης μείωσης των γεννήσεων, μείωσης που ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 καθώς οι γεννήσεις του 2001 υπολείπονται κατά 30% αυτών του 1980.

Η μαζική μετανάστευση στη χώρα μας κυρίως από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες έχει ήδη ξεκινήσει και αποτυπώνεται στην πληθυσμιακή πυραμίδα στις ηλικίες 20-44 ετών, καθώς σε αντίθεση με αυτήν του 1981 οι άνδρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες (διαφορική μετανάστευση μεταξύ των δυο φύλων από τις χώρες προέλευσης).

Η πληθυσμιακή πυραμίδα του 2014

Η πλέον πρόσφατη πυραμίδα, αυτή του 2014, τείνει να πάρει τη μορφή ενός «πυρηνικού μανιταριού».

Οι σχετικά πολυπληθείς προπολεμικές γενεές τείνουν να εξαφανισθούν λόγω της αναπόφευκτης φθοράς του χρόνου, οι επιπτώσεις του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου έχουν αμβλυνθεί, ενώ η βάση της πυραμίδας τείνει να αποκτήσει τη μορφή ενός κυλίνδρου.

Η μικρή αύξηση των γεννήσεων το 2002-2009 (αποτέλεσμα της αναπλήρωσής τους λόγω της αύξησης της μέσης ηλικίας στην τεκνογονία), δεν αλλάζει την μορφή της.

Η χώρα μας, καταλήγει ο κ. Κοτζαμάνης, τείνει να γίνει δημογραφικά κατά τι πιο γερασμένη απ' ότι μία εικοσαετία πριν (παρά τη μαζική εισροή νέων αλλοδαπών που επιβράδυναν απλώς τη γήρανση), σαφώς δε πολύ ποιο γερασμένη απ” ότι όταν βγήκε από τη δίνη του εμφυλίου και αυτό αποτυπώνεται τόσο στην κατανομή του πληθυσμού μας σε μεγάλες ηλικιακές ομάδες, όσο και στη μέση ηλικία του.

Ειδικότερα, οι άνω των 65 ετών υπερβαίνουν το 2014 το 20,5% του συνολικού πληθυσμού (μόλις 8,3% το 1961) οι δε 85+ το 2,5% (0,4% αντίστοιχα εξήντα τρία χρόνια πριν), ενώ η μέση ηλικία έχει αυξηθεί κατά 11 σχεδόν έτη ανάμεσα στο 1961 και το 2014.

 Η ταχύτατη μείωση των γεννήσεων σε μια πρώτη φάση και η σταθεροποίησή τους σε χαμηλά επίπεδα στη συνέχεια μαζί με την αύξηση του μέσου προσδόκιμου ζωής στη γέννηση την ίδια περίοδο -κερδίσαμε σχεδόν 10,5 χρόνια ζωής μεταξύ στο 1961 και το 2013- οδήγησαν στη ριζική αλλαγή των ηλικιακών δομών του πληθυσμού μας, αλλαγή που δεν διαφοροποιείται από αυτή της μεγάλης πλειοψηφίας των ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη μας, καθώς η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Η γήρανση της πληθυσμιακής μας πυραμίδας είναι πλέον μη αναστρέψιμη και είναι προτιμότερο να πορευτούμε στο μέλλον λαμβάνοντας την παράμετρο αυτή σοβαρά υπόψη, καταλήγει ο ίδιος.

 

Για τη Φωκίδα

Ανησυχητικά όμως είναι και τα στοιχεία της de facto Απογραφής πληθυσμού για το Νομό Φωκίδας.

Τα αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού για το 2011 που δημοσιεύτηκε το 2013 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή στο Νομό μας, η μείωση υπερβαίνει το 10% με τον αριθμό των κατοίκων φτάνει στους 43.673 κατοίκους διαγράφοντας καθαρά το έντονο πρόβλημα του Νομού θέτοντας όλους προ των ευθυνών τους.

Βάση με τα επίσημα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση της εφημερίδας μας η μείωση εμφανίζει η Δημοτική Ενότητα Άμφισσας, που ανέρχονται στο 15% περίπου. Σημαντικότερη όμως εμφανίζεται στις τοπικές Κοινότητες Γραβιάς, Πολύδροσο, που ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα.

Σταθερές πληθυσμιακές θέσεις κρατούν οι Δημοτικές Ενότητες Ιτέας – Γαλαξιδίου, με θέσεις εργασίας στον τουρισμό.

Ανάλογη μείωση παρατηρείται στο Δήμο Δωρίδας όπου μόνο η τοπική Ενότητα Τολοφώνας καταγράφει πληθυσμιακή συνέπεια, σε αντιδιαστολή με την συνεχιζόμενη εκροή στις ενότητες Ευπαλίου Λιδορικίου που περιλαμβάνουν τους ορεινούς οικισμούς της περιοχής.

Βέβαια η μείωση του πληθυσμού δεν παρουσιάζεται για πρώτη φορά απλώς η εποχή που διανύουμε με όλα τα χρόνια προβλήματα με την αδιαφορία των Αυτοδιοικητικών, τις λάθος πολιτικές, την έλλειψη εκσυγχρονισμού, των παραγωγικών δομών της περιοχής για δημιουργία θέσεων εργασίας,  ανάπτυξης και προοπτικής, νομοτελειακά μας αναγκάζουν στην συρρίκνωση του Νομού Φωκίδας και οδηγεί τους νέους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τον τόπο μας.

Αυτά ας τα εμπεδώσουν όλοι οι κρατούντες θέσεις εξουσίας στο Νομό και ας πράξουν έστω και τώρα τα δέοντα.