Σεισμικές δονήσεις από πιθανή έξοδο της Ελλάδας Μεταξύ 50%-75% οι πιθανότητες!

Άσχετα με τι πιθανότητες που δίνουν οι διεθνείς οίκοι στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, οι αγορές δείχνουν ατάραχες. Αυτό υποστηρίζει σε σημερινό του άρθρο στην αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, ο αρθρογράφος Richard Barley, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πιθανή έξοδος της Ελλάδας θα προκαλέσει σεισμικές δονήσεις.
“Ποιες είναι οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ αυτή τη στιγμή; Η Citigroup τις τοποθετεί μεταξύ 50%-75%, ενώ η JP Mrogan δίνει περίπου 50%, ωστόσο οι αγορές δείχνουν να μην ταράζονται εύκολα”.
Οι ελληνικές μετοχές έχουν υποχωρήσει σε ποσοστό 10% από την περασμένη Παρασκευή. Στον αντίποδα, ο πανευρωπαϊκός δείκτης Stoxx Europe 600 έχει σημειώσει πτώση μόλις 0,9%, οι αποδόσεις των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων έχουν αυξηθεί πολύ λίγο και το ευρώ εμφανίζει περιορισμένη μεταβλητότητα.
Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή οι αγορές είναι ικανοποιημένες με ότι συμβαίνει, ή απλώς οι επενδυτές δεν φοβούνται πλέον την ελληνική έξοδο. Ωστόσο η γενικότερη αντίληψη για το ελληνικό ζήτημα βασίζεται σε δύο υποθέσεις.
Πρώτον, ότι η έξοδος από το ευρώ δεν αποτελεί βραχυπρόθεσμη απειλή. “Αυτό είναι αλήθεια, η Ελλάδα δεν βρίσκεται ακόμη στη στιγμή της αλήθειας. Θα υπάρξει ανοχή όσο η χώρα είναι ακυβέρνητη, και ίσως υπάρξουν περιθώρια διαπραγματεύσεων όταν σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση. Εντέλει ωστόσο, οι επίσημοι δανειστές της Ελλάδας θα δυσκολευτούν πολιτικά να συνεχίσουν να απαιτούν νέα μέτρα λιτότητας 11,5 δισ. ευρώ το 2013 και το 2014. Οι Έλληνες θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ, όμως αν η Ευρώπη σταματήσει τη χρηματοδότηση, ίσως δεν έχουν άλλη επιλογή”.
Η δεύτερη υπόθεση είναι ότι η ελληνική έξοδος ίσως είναι διαχειρίσιμη -όπως αποδείχθηκε και με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. “Αυτό όμως είναι υπό συζήτηση. Η Ελλάδα ίσως έχει χάσει μέρος της δύναμης να προκαλέσει τριγμούς στις αγορές, έχοντας στο ενεργητικό της αρκετές άσχημες εκπλήξεις από το 2009, ωστόσο μία έξοδος από το ευρώ θα εξέθετε τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης σε ζημιές από τα δάνεια. Επίσης θα μπορούσε να αποτελέσει την έναρξη της αναζήτησης του επόμενου θύματος στις αγορές, ή να προκαλέσει εκροές καταθέσεων από τις τράπεζες του Νότου προς εκείνες του Βορρά. Αν γίνει κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό οι αγορές να μην είναι τόσο “ατάραχες”.