Σάββατο 5 Μαΐου 2012

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Γιάννη  Κολιαβά, Οι σχέσεις Καταλανών και Ελλήνων μέσα από την Αλληλογραφία του RUBIÓ, Αθήνα 2011, σελ. 80, ιδιωτική έκδοση

    Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη απετέλεσε η έκδοση του πιο πάνω βιβλίου, σημαντική προσθήκη στη βιβλιογραφία, όχι μόνο την τοπική μας, αλλά κι ευρύτερα, των ελληνο-ισπανικών σχέσεων. Το καλαίσθητο, ιδιαίτερα προσεγμένο και με μοναδικής αξίας φωτογραφίες, κοσμούμενο βιβλίο, περιέχει την εισήγηση του συγγραφέα στην εκδήλωση που έγινε στις 6 Μαΐου 2011 στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Άμφισσας και τη μετάφρασή του, για πρώτη φορά στα ελληνικά, της από το 1910 συντεθείσας στα καταλανικά μονογραφίας του Ρουβιό ι Λιουκ «Παραδόσεις περί της πτώσης της καταλανικής κομητείας των Σαλώνων». Αυτή η μετάφραση, δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό στην τοπική εφημερίδα. ΦΩΚΙΣ και το πρωτότυπο, ένα βιβλίο – μια ιστορία, υπάρχει στη Δημοτική Βιβλιοθήκη  Άμφισσας.
     Η περίοδος της καταλανοκρατίας (14ος αι.) στην Ελλάδα και ειδικά στην Άμφισσα (1311-1394) απασχόλησε τον Κ. Σάθα και τον Σ. Λάμπρο τον προπερασμένον αιώνα. Ενδιαφέρει όμως και δεν έχει πάψει να αποτελεί ιστορικά κρίσιμο ερευνητικό αντικείμενο για τους φίλους μας, τους συγχρόνους Ισπανούς – Καταλανούς. Με σημείο εκκίνησης την ανταπόκριση δυο - τριών συμπατριωτών σε σχετική ομιλία του κ. Χοσέ - Σιμόν Πάλμερ στην Αθήνα (7-11-06) εδώ και 6 χρόνια έχει δημιουργηθεί μια στενή φιλική σύνδεση με γόνιμες ανταλλαγές αμοιβαία επωφελείς, ανάμεσα στους Ισπανούς, το Ινστιτούτο Θερβάντες των Αθηνών και την περιοχή μας.
   Ο λόγιος καταλανός βυζαντινολόγος, καθ. Παν/μίου και Πρόξενος της Ελλάδας στη Βαρκελώνη, Αντόνι Ρουβιό ι Λιουκ (1856-1937) δεν αρκέστηκε στο να επισκεφθεί και μάλιστα 3 φορές την Ελλάδα (αληθινή Γη της Επαγγελίας, γι’  αυτόν) των αρχών του περασμένου αιώνα, αλλά ανέπτυξε κι ένα μεγάλο δίκτυο αλληλογραφίας με έλληνες ιστορικούς και λογίους της εποχής. Την έκδοση της Αλληλογραφίας αυτής, πολύ άρτια κι επιμελημένα σε 4 τόμους, ανέλαβε κι έφερε σε αίσιο πέρας ο κ. Αουζέβι Αγιένσα, Δντής του Ινστιτούτου Θερβάντες των Αθηνών. Η ιδιαίτερη θέση που κατέχει η Άμφισσα, αλλά κι η περιοχή ως το Λιδωρίκι και τη Βιτρινίτσα κι ο φίλος του Ρουβιό, αμφισσέας γιατρός Αλέξανδρος Στουρνάρας (στον 3ο τόμο) έδωσαν το υλικό που επάξια επεξεργάστηκε στην ομιλία του της 6-5-11 ο Γ. Κολιαβάς.
   Εμπλουτισμένο το κείμενο της εισήγησής του εκείνης, με διατηρούμενη τη δομή του προφορικού λόγου της ομιλίας και την επιπλέον παράθεση ορισμένων χρήσιμων προσθηκών και στοιχειωδών παραπομπών σε βασικά έργα, για παραπέρα ενημέρωση του απαιτητικού αναγνώστη, είναι η πρωτότυπη κι ενδιαφέρουσα ύλη του βιβλίου. Στην πολυσέλιδη έκδοση, τους 3 πρώτους τόμους της Αλληλογραφίας του Ρουβιό, ο συγγραφέας εντοπίζει τα σχετικά με την περιοχή μας στοιχεία, καταγράφει τον αγώνα (τη 2η δεκαετία του περασμένου αιώνα) για τη συγκέντρωση των χρημάτων της έκδοσης της μετάφρασης ενός άλλου βιβλίου του Ρουβιό για τα ελληνικά μεσαιωνικά κάστρα, το ενδιαφέρον του στη συλλογή πληροφοριών για πόλεις της Φωκίδας και της λήψης – αποστολής στην Ισπανία φωτογραφιών τους με περιπέτειες μυθιστορηματικής πλοκής και κινηματογραφικής εξέλιξης.
   Ικανοποιώντας τις δημιουργηθείσες προσδοκίες ο Γ. Κολιαβάς παραθέτει σε πιστή μετάφραση, ένα από τα πιο ολοκληρωμένα ιστορικά έργα του Ρουβιό, τις «Παραδόσεις περί της πτώσης της καταλανικής κομητείας των Σαλώνων» που χρόνια τον απασχολούσε και καθ’  ομολογίαν του βασίστηκε στη συγγραφή του σε «μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αναμνήσεις του ταξιδιού στην Ελλάδα…», τη ‘‘χειμαρρώδη αφήγηση’’ των ιστορικών γεγονότων «από το στόμα του Σαλωνίτη γιατρού (Α. Στουρνάρα) ανάμεσα στα ευγενή ερείπια του Κάστρου των Σαλώνων».
    Κι ο Ρουβιό δεν καταγράφει απλώς, αλλά προσπαθεί να διακρίνει και να αναπλάσει το όχι επαρκώς φωτισμένο – εξιχνιασμένο ιστορικό γεγονός από την παραμένουσα, στην εποχή του, «ανέγγιχτη λαϊκή αφήγηση των γεγονότων, όπως ήδη έρρεε αυτή από την 17η εκατονταετία» και με προσεκτική παρακολούθηση του νήματος «της παράδοσης που ποτέ δεν κόπηκε». Ο γλωσσομαθής συγγραφέας, Διευθυντής του Εσπερινού Γυμνασίου Λ.Τ. Άμφισσας, μακριά από τη γνωστή συμβατική ομαδοποίηση κι αυτοπεριχαράκωση του χώρου, συνεισφέρει χρόνια, διακριτικά στην τοπική έρευνα και την πνευματική ανάπτυξη, περιέλαβε στο παρόν έργο του και μια χρήσιμη βιογραφία του Ρουβιό, αναφέρει τους στόχους της έκδοσης και προτείνει την ονομασία ενός δρόμου της Άμφισσας σε οδό Ρουβιό. Ποιος ξέρει, μπορεί κι οι αρμόδιοι να συγκατανεύσουν…
    Το βιβλίο, που προλογίζει κατατοπιστικά κι επαινετικά για τον συγγραφέα ο κ. Α. Αγιένσα, εισηγητής κι αυτός στην εκδήλωση της 6-5-11 και άνθρωπος με πολύ θερμά κι ευγενικά συναισθήματα για τον τόπο μας, αποτελεί μια ουσιαστική συνεισφορά στις ιστορικές σπουδές της περιοχής μας, συνεχίζοντας επάξια τη σειρά (και παράδοση) των προσφάτων εκδόσεων, των μεταφράσεων των Εσπερίων Λοκρών του L. Lerat, του «Ποθούντες Άμφισσαν» του Στ. Οικονόμου και της «Φωκίδας της Επανάστασης» Β΄ Ημίτομος, του Ε. Σταθόπουλου.

Δημοσίευση Εφημερίς ΄΄ΦΩΚΙΣ΄΄

Δεν υπάρχουν σχόλια: