ΛΟΦΟΣ ΑΓΙΩΝ-ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΙΤΕΑΣ (συνέχεια)
Σήμερα δημοσιοποιούμε την απόφαση υπ' αρ. 42 από την συνεδρίαση του τότε Κοινοτικού Συμβουλίου της τέως Κοινότητος Ιτέας κατά την 9η Μαΐου 1979, της οποίας την δομή για λόγους κατανόησης και ανάλυσης, χωρίζουμε σε δύο μέρη:
Α - Στην ανάγνωση επιστολής-αίτησης προς το Κοινοτικό Συμβούλιο Ιτέας, υπογεγραμμένης από τους Ιωάννη Δρόσου Ανάγνο ή Τσώνο και Ηλία Δρόσου Ανάγνο ή Τσώνο, συνοδευόμενη απο την παρουσία της κας Χάρις Ανάγνου, θυγατρός του πρώτου και
Β - Στην επιχειρηματολογία την οποίαν ανέπτυξε προκειμένου να απορριφθεί η αίτηση, ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητος Ιτέας, κος Παναγιώτης Μανδρέκας.
Αναλυτικότερα:
Α. Στην επιστολή-αίτηση των Ιωάννη και Ηλία Ανάγνου προτείνεται η παραίτηση της Κοινότητος Ιτέας από τα δικαιώματά της επί των εκτάσεων: 1/ 3.000τμ. 2/ 2.878τμ και 3/ υπολοίπου μη κατονομαζομένης και αντ' αυτών οι προτείνοντες, δέχονται να παραχωρήσουν από αυτήν την περιουσία με συμβολαιογραφική πράξη, στην Κοινότητα, έκταση 1στρέμματος, άνευ αμοιβής. Θέλοντας δε να εμφανίσουν ώς λογική και ικανοποιητική την προσφορά τους, ισχυρίζονται ότι οι μακροχρόνιοι δικαστικοί αγώνες στους οποίους θα εμπλακεί η Κοινότητα αν δεν συμφωνήσει, θα είναι δυσβάσταχτοι οικονομικά και εξαιρετικά χρονοβόροι και με δεδομένη την τελική δικαίωσή τους, το σύνολο των εξόδων τα οποία θα υποχρεωθεί να καταβάλλει η Κοινότητα, εκτός του ότι θα είναι υπέρογκα, θα είναι και σε βάρος έργων κοινής ωφέλειας της τοπικής κοινωνίας. Επικαλούνται δε και Π.Δ. του 1942 (κατοχική Κυβέρνηση Τσολάκογλου) το οποίο τους δικαιώνει.
Β. Ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητος κος Παναγιώτης Μανδρέκας, επιχειρηματολογώντας διεξοδικά, αναλυτικά και εμπεριστατωμένα, απέδειξε ότι σύμφωνα με αποφάσεις Δικαστηρίων, το θέμα της ιδιοκτησίας της επίμαχης έκτασης έχει κριθεί οριστικά και αμετάκλητα υπέρ της Κοινότητος και σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία κατέθεσε, έχει τελεσφορήσει και το θέμα καταβολής των αποζημιώσεων προς τους αιτούντες για τις εκτάσεις 3.000 και 2.878τμ. Το δε Π.Δ. Του 1942, το Συμβούλιο Επικρατείας μετά την κατοχή, δεν το εθεώρησε ως Διάταγμα της χώρας, αλλά ώς πράξη του εχθρού.
Κατόπιν όλων αυτών, το Κοινοτικό Συμβούλιο Ιτέας, απέρριψε ομοφώνως την αίτηση των αδελφών Ανάγνου ή Τσώνου και ανέθεσε σε δικηγόρους την διασφάλιση των συμφερόντων της Κοινότητος.
Να σημειώσουμε εδώ, ότι στο απόσπασμα των πρακτικών αναφέρονται αναλυτικά όλες οι δικαστικές αποφάσεις τις οποίες επικαλέσθηκε ο κος Μανδρέκας, καθώς και όλη η ιστορική εξέλιξη του θέματος.
Είχαμε σκοπό να ερωτήσουμε την Δημοτική Αρχή, για τις ενέργειές της μετά το δημοσίευμά μας του Μαρτίου, για το συγκεκριμένο θέμα. Δηλ. αν όντως έχει καταθέσει ο Δήμος Έφεση κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου Αμφίσσης του 2011. Μετά την σημερινή όμως εμφάνιση των πρακτικών του τότε Κοινοτικού Συμβουλίου Ιτέας (και ευχαριστούμε τον κο Μανδρέκα για την συνδρομή του στην προσπάθειά μας), θεωρούμε ότι όλες οι μετά το 1979 νομικές και δικαστικές ενέργειες, είναι εκ του μη όντως. Ακόμη και πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, σε σχετικό ερώτημα, θα απαντούσε ότι είναι αδύνατον να διεκδικεί κάποιος περιουσία για την οποία έχει ήδη εισπράξει αποζημίωση, έστω και λόγω απαλλοτρίωσης. Κατόπιν αυτού, ποιος ζητάει, τί;
Απορία: Εάν υπήρχε μόνιμος Νομικός Σύμβουλος στην Κοινότητα, δηλ. ένας δικηγόρος ο οποίος να χειρίζεται όλες τις υποθέσεις της Κοινότητος, υπήρχε περίπτωση να εμφανισθούν εδαφικές απαιτήσεις από τους ήδη αποζημιωθέντες και να μην τις σταματήσει, απλά εμφανίζοντας τις υπάρχουσες τελεσίδικες αποφάσεις ; Η απορία μας γίνεται και ερώτηση : Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτού του επιπέδου αναστάτωση σε μια Κοινότητα και να μην έχει αντιληφθεί ούτε ένας υπάλληλος τί έχει προηγηθεί και τι πάει να γίνει; Εκτός και εάν δεν είναι έτσι τα περιγραφόμενα από τα πρακτικά του Κοινοτικού Συμβουλίου ή πρόκειται για άλλα έκταση.
Πηγή: http://karteria1.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου