Ιστορική Αναδρομή στην Ναυμαχία της
Αγκάλης, εν πλω και Συναυλία από την Μπάντα του
Πολεμικού Ναυτικού!
O Δήμος Δελφών (Δημοτική Ενότητα Ιτέας), στα πλαίσια του εορτασμού
της «Ναυμαχίας της Αγκάλης» θα πραγματοποιήσει διήμερο εκδηλώσεων στις 26 και 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
Στην επέτειο της επιτυχούς ναυμαχίας και συγκεκριμένα στις
26 και 27 Σεπτεμβρίου, θα διοργανώσουμε τιμητικές εκδηλώσεις στην Δημοτική Ενότητα Ιτέας, με παρέλαση μαθητών, θρησκευτικές τελετές, δρώμενα
(μουσικοχορευτικά από την Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού, τοπικούς συλλόγους με
καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως τον Τενόρο Κύριο Σαλαμπασόπουλο & την Σοπράνο
Κα Μωυσίδου , αναπαραστάσεις εν πλω κλπ) καθώς και κατάθεση στεφανιών στο
υπάρχον μνημείο Ναυμαχίας της Αγκάλης, σε ανάμνηση του γεγονότος.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
«ΝΑΥΜΑΧΙΑ
ΑΓΚΑΛΗΣ»
ΣΑΒΒΑΤΟ 26
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
|
|
10:00 έως 13:00
|
Ιστορική Αναδρομή στην Ναυμαχία της
Αγκάλης, εν πλω, με τη συμμετοχή του Συλλόγου
Αυτοδυτών «Ο ΚΡΙΣΣΑΙΟΣ»
Τόπος
διεξαγωγής :Προβλήτα Λιμένα Ιτέας
|
19:30- 20:00
|
- Καλωσόρισμα Δημάρχου Δελφών κ. Αθανάσιου
Παναγιωτόπουλου
- Χαιρετισμός
επισήμων
Τόπος διεξαγωγής:
Προβλήτα Λιμένα Ιτέας
|
20:00 – 20:30
|
Ομιλία από τον
κ. Καπαϊτζή Δημήτριο Ναυπηγό –
Μηχανολόγο
«Ο Φιλέλληνας Πλοίαρχος Frank Abney Hastings και το πλοίο ‘’ΚΑΡΤΕΡΙΑ’’» -
Τόπος διεξαγωγής: Προβλήτα Λιμένα Ιτέας
|
20:30 – 22:00
|
Συναυλία από την Μπάντα του Πολεμικού
Ναυτικού
Τόπος
διεξαγωγής: Προβλήτα Λιμένα Ιτέας
|
ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
|
|
8:00
|
Έπαρση Σημαίας
στον Προβλήτα Λιμένα Ιτέας
|
10:15
|
Προσέλευση
Επισήμων στον Ιερό Ναό
«Ευαγγελισμός της Θεοτόκου»
|
10:30
|
Δοξολογία στον
Ιερό Ναό «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου»
Εκφώνηση του
Πανηγυρικού της ημέρας από τον Αντιδήμαρχο Ιτέας κ. Ανδρέα Παναγιωτόπουλο
|
11:15
|
Επιμνημόσυνη
Δέηση στο Μνημείο της Ναυμαχίας της Αγκάλης
- Κατάθεση στεφάνων από την Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία
|
12:00
|
Παρέλαση
Τμημάτων Μαθητών και Συλλόγων με την συνοδεία στης Μπάντας του Πολεμικού
Ναυτικού - Παραλία Ιτέας
|
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΛΑΜΠΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ο
Τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος γεννήθηκε στο Αλιβέρι Ευβοίας. Κατά την ενηλικίωσή
του ξεκίνησε σπουδές κλασσικού τραγουδιού και μέσα σε ένα χρόνο είχε την πρώτη
του επαγγελματική εμφάνισή στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Σπούδασε με υποτροφία του
Γαλλικού Κράτους στο Παρίσι όπου τελείωσε με Άριστα Παμψηφεί. Συνεργάστηκε με
την όπερα του Παρισιού. Έχει ερμηνεύσει ρόλους κλασικού και σύγχρονου
ρεπερτορίου σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και Ελλάδα και έχει συμμετάσχει σε
Ελληνικά και Διεθνή Φεστιβάλ.ΕΥΔΟΚΙΑ ΜΩΥΣΙΔΟΥ
Η ιστορία
«Ο Άστιγξ
με τη πρώτη παγκόσμια χρήση των πυρωμένων βλημάτων έφερε επανάσταση στις
πολεμικές ναυτικές επιχειρήσεις». (George Finlay)΄
Του Αλέξανδρου Κυριακίδη
Δευτερότοκος γιος του στρατηγού Καρόλου Άστιγξ ο Φράνκ Άμπνεϋ Άστιγξ (Frank Abney Hastings) γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1794 στην Αγγλία.
Σε ηλικία 11 ναυτολογήθηκε στο Βρετανικό Ναυτικό και συμμετείχε με το HMS «Neptune» στη μεγάλη Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ (21 Οκτωβρίου 1805) υπό τις διαταγές του ιδίου του Ναυάρχου Νέλσον! Από τότε και για τα επόμενα 15 χρόνια υπηρέτησε σε πλοία του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, όπου απέκτησε βασικές γνώσεις στην πυροβολική, που εκείνη τη περίοδο εξελισσόταν με την εισαγωγή των καινούριων ναυτικών πυροβόλων και πυρομαχικών.
Συμμετέχοντας σε διάφορες επιχειρήσεις των Βρετανών ενάντια στον Ναπολέοντα όπως επίσης στο Νέο Κόσμο και στην Καραϊβική θάλασσα ο Αστιγξ έμαθε τις τακτικές ναυτικού αποκλεισμού ηπειρωτικών ακτών, τις οποίες τις χρησιμοποίησε αργότερα στον Ελληνικό Επαναστατικό Αγώνα. Ένας ατυχής απρόσεκτος χειρισμός του στο NMS “Kangaroo” στη Τζαμάικα το 1818 ήταν το αίτιο που αποτάχτηκε από Βασιλικό Ναυτικό ένα χρόνο αργότερα.
Το 1820 ο φιλόδοξος Άστιγξ πηγαίνει στην Γαλλία και μελετάει της τακτικές του πυροβολικού της ξηράς.
Η Ελληνική επανάσταση του 1821, έδωσε στον Άστιγξ την ευκαιρία που αναζητούσε για να αναδειχθεί ξανά. Έχοντας αγνά φιλελληνικά ιδανικά ο Αστιγξ ήρθε στην Ύδρα το 1822 και συνδέθηκε με ισχυρή φιλία με την ναυτική οικογένεια των Τομπάζηδων. Κατατάχθηκε στο Ελληνικό ναυτικό υπηρετώντας στο πλοίο «Θεμιστοκλής» κερδίζοντας τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων για τις ναυτικές γνώσεις και τις ικανότητες του. Σύντομα όμως ο Άστιγξ κατάλαβε πως του ήταν αδύνατο να υπηρετήσει σε Ελληνικά πλοία λόγω της εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας των Ελλήνων ναυτών και της πλήρους έλλειψης ναυτικής πειθαρχίας.
Ζήτησε και ανέλαβε την διοίκηση του Ελληνικού πυροβολικού, το οποίο περιοριζόταν τότε σε μερικά παλαιά κανόνια. Με τις γνώσεις του στην πυροβολική, ο Άστιγξ προσπάθησε να τα χρησιμοποιήσει, αλλά το αποτέλεσμα από τους βομβαρδισμούς του Παλαμήδι και στα παραθαλάσσια οχυρά του Ναυπλίου ήταν αξιολύπητο.
Τον Μάιο τού 1823 το Εκτελεστικό Σώμα διορίζει τον Αστιγξ αρχηγό της πυροβολικής οπλοφορίας για την εκστρατεία στη Κρήτη.
Η εκστρατεία αποτυγχάνει καθώς η Αίγυπτος ενίσχυσε τους Τούρκους και το εκστρατευτικό σώμα επιστρέφει στην Ελλάδα.
Μετά την εμπλοκή του Ιμπραήμ, οι Έλληνες είχαν σχεδόν απολέσει την υπεροπλία στην θάλασσα, καθώς τα πλοία τους δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα πολύ μεγαλύτερα Τουρκικά, ενώ και τα πυρπολικά έπαψαν να είναι αποτελεσματικά.
Από τότε ο Άστιγξ συνειδητοποίησε ότι χωρίς εκσυγχρονισμό και εφαρμογή καινούριων καινοτομιών στο επαναστατικό στόλο η Επανάσταση δεν θα έχει καμία τύχη.
Έστειλε πολλές επιστολές στον Μαυροκορδάτο και στο Λόρδο Βύρωνα ζητώντας πολιτική στήριξη στις προτάσεις του χωρίς αποτέλεσμα.
Το 1824, ο Άστιγξ συνέταξε και υπέβαλε στην ελληνική κυβέρνηση το περίφημο υπόμνημά του σχετικά με μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να γίνουν στο πυροβολικό του στόλου, τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης των δυνάμεων με ατμοκίνητα.
Μόνο μετά από την πτώση του Μεσολογγίου λόγω αδυναμίας του Ελληνικού στόλου να διασπάσει το ναυτικό αποκλεισμό της πόλης αποφασίστηκε η προμήθεια υβριδικών ατμοκίνητων και ιστιοφόρων πλοίων.
Αυτή τη φορά οι προτάσεις του έγιναν δεκτές και αναχώρησε για τη Βρετανία με έναν εξαιρετικά φιλόδοξο στόχο. Από τα 3 πλοία που αρχικά παραγγέλθηκαν μόνο η «Καρτερία» παρελήφθη και πάλι με παρέμβαση του ιδίου του Άστιγγος. Διάθεσε 5.000 λίρες από την περιουσία του και αποδέχτηκε τη νηολόγηση του πλοίου στο όνομά του για διπλωματικούς λόγους. Έτυχε να είναι το πρώτο παγκοσμίως ατμοκίνητο πλοίο που συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Η «Καρτερία» ήταν ατμοκίνητη τροχήλατη κανονιοφόρος εκτοπίσματος 233 τόνων, κινούμενη από 2 ατμομηχανές των 85 ίππων, οι οποίες ανέπτυσσαν μέγιστη ταχύτητα 7 κόμβων. Διέθεσε 4 ιστία με ημίολκη ιστιοφορία. Έφερε 4 ισχυρά πυροβόλα των 68 λιβρών και 4 καρρονάδες Paixhans των 68 λιβρών. Με την βοήθεια των ατμομηχανών , οι χειριστές μπορούσαν να πυρώσουν τα βλήματα των πυροβόλων ώστε αυτά να χρησιμοποιηθούν ως εμπρηστικά. Στις 4 Σεπτέμβρη του 1826 η «Καρτερία» έφθασε στο Ναύπλιο.
Πολλές ήταν οι αποστολές της «Καρτερίας» και του Άστιγγος : εξουδετέρωση των τούρκικων αμυντικών εγκαταστάσεων στον Άγιο Σπυρίδωνα στον Πειραιά, ναυτικός αποκλεισμός Ερέτριας, βομβαρδισμός Ωροπού, βομβαρδισμός Μεσολογγίου, Ναυπάκτου. Το Απριλίου του 1827 με άλλα 4 πλοία εισήλθε στο Παγασητικό Κόλπο όπου με βομβαρδισμό κατάστρεψε τουρκικά οχυρά στο Βόλο , έκαψε 4 εχθρικά πολεμικά με χρήση των πυρωμένων βλημάτων για πρώτη φορά στη ναυτική ιστορία και αιχμαλώτισε 8 μεταγωγικά με εφόδια. Το Ιούνιο του 1827 μετείχε με άλλα 21 πλοία στην παράτολμη επιχείρηση κατά της Αλεξάνδρειας.
Η πιο σημαντική επιτυχία του Άστιγου έτυχε να συμβεί στο κόλπο της Ιτέας (Σκάλα Σαλώνων τότε) στις 17 Σεπτέμβρη του 1827 που μέσα σε λίγα λεπτά η «Καρτερία» βύθισε στο κολπίσκο της Αγκάλης την τουρκική ναυαρχίδα (βρίκι) και κατάστρεψε πάλι με τα πυρωμένα βλήματα τα 9 από τα 11 εχθρικά πλοία μετά από εύστοχους κανονιοβολισμούς!
Πρόκειται για ένα γεγονός σταθμό στην παγκόσμια ναυτική ιστορία! Ένα ατμοκίνητο πλοίο κατάφερε να προσβάλει και να βυθίσει σειρά ιστιοφόρων πολεμικών. Η σημασία του αυτού γεγονότος ήταν τεράστια, καθώς ένα μόλις ατμοκίνητο πλοίο κατάφερε να μεταβάλλει την ισορροπία στο Κορινθιακό κόλπο εκκαθαρίζοντας τον από τον εχθρικό στόλο.
Αυτή η τεράστια νίκη του Άστιγγος ήταν το αίτιο της παράβασης της συνθήκης του Λονδίνου και αποχώρησης του τούρκο-αιγυπτιακού στόλου του Ιμπραήμ πασά από την Πύλο και η απώτερη καταστροφή του στο Ναβαρίνο.
Η ναυτική υπεροχή του Επαναστατικού Ναυτικού των Ελλήνων ήταν πια γεγονός! Η εποχή των ιστιοφόρων πολεμικών πλοίων έχει περάσει ανεπίστροφα!
Ο επόμενος στόχος του Άστιγγος και της ναυτικής μοίρας που διοικούσε ήταν η απελευθέρωση του Μεσολογγίου. Για αυτό το σκοπό σχεδίασε και εκτέλεσε τον κανονιοβολισμό του Αιτωλικού, προπύργιο της τουρκικής άμυνας του Μεσολογγίου.
Εκεί, στις 11 Μαΐου προσπαθώντας να διορθώσει την βεβιασμένη κίνηση του στολίσκου του και να διευθύνει την επιχείρηση από κοντά, εγκατέλειψε την «Καρτερία». Το πλοιάριο του παγιδεύτηκε και οι όλοι επιβαίνοντες βληθήκαν από πυρά. Ο Άστιγξ τραυματίστηκε μαζί με άλλους 20 στρατιώτες. Έχει πληγωθεί ελαφριά στο αριστερό βραχίονα άλλα δυστυχώς στην «Καρτερία» δεν υπήρχε ιατρός, που έχει αποστρατευτεί και ο αντικαταστάτης του ακόμα δεν είχε έρθει.
Μεταφέρθηκε στην Ζάκυνθο για νοσηλεία άλλα στην διαδρομή έπαθε γάγγραινα και ίσως τέτανο λόγω έλλειψης στοιχειώδους περίθαλψης. Ακόμα και τραυματισμένος ο Άστιγξ έγραψε επιστολή στον Μαυροκορδάτο ζητώντας επειγόντως χειρουργό για τους τραυματίες! Πέθανε στις 20 Μαΐου 1828 στην ηλικία μόλις 34 ετών. Μετά τον θάνατο του βαλσαμώθηκε και τοποθετήθηκε στην κρύπτη της εκκλησίας του Ορφανοτροφείου Αιγίνης .
Η κηδεία του έγινε με μεγάλες τιμές ένα έτος αργότερα στον Πόρο, όπου μεταφέρθηκε με την «Καρτερία» , στην οποία επέβαινε ο Ιωάννης Καποδίστριας με την συνοδεία μοίρας πολεμικών πλοίων.
Στον επικήδειο λόγο ο Σπυρίδων Τρικούπης ανέφερε: «απέθανεν την 20η Μαΐου καταλιπών μνήμης ανεπίληστον αφιλοκερδούς φιλελληνισμού, ένδοξων υπέρ ελευθερίας αγώνων και ακεραίου χαρακτήρος». Όπως και ο Άγγλος στρατηγός Γκόρτον είπε «Αν υπήρχε κάποιος πραγματικά ανιδιοτελής και χρήσιμος φιλέλληνας , αυτός ήταν ο Άστιγξ. Δεν έλαβε ποτέ του αμοιβή. Ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του για να κρατήσει μάχιμη και δυνατή την «Καρτερία», το μοναδικό πλοίο του Ελληνικού Ναυτικού που τηρούσε τους κανόνες της ναυτικής πειθαρχίας».
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Άστιγξ πρώτος στο κόσμο χρησιμοποίησε τα πυρωμένα βλήματα αντί τα πυρπολικά σκάφη με τεράστια επιτυχία! Ο Άγγλος ιστορικός George Finlay στο βιβλίο του «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης» έγραφε : «Ο Άστιγξ με τη πρώτη χρήση των πυρωμένων βλημάτων έφερε επανάσταση στης πολεμικές ναυτικές επιχειρήσεις».
Στην μνήμη του Φραγκίσκου Άστιγγος ονομάστηκε η κεντρική οδός στο Μοναστηράκι, μία λεωφόρος στη Ιτέα, όπως και τα πλοία του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού -μια κανονιοφόρος το 1841 και ένα αντιτορπιλικό το 1939.
Σήμερα ο Φραγκίσκος Άστιγξ δίκαια θεωρείται ο εμπνευστής της χρήσης του πρώτου μηχανοκίνητου πολεμικού πλοίου-πλατφόρμας σε επιχειρήσεις και ένας από τους προδρόμους της μεταγενέστερης κατασκευής θωρηκτών.
Ευχαριστώ την συνάδελφο Μάνια Χρυσανθοπούλου για τις φωτογραφίες του μνημείου του Αστιγγός στον Ναύσταθμο του Πόρου
Πηγές:
1. Κωνσταντίνος Ράδος, «Ο Άστιγξ και το έργον του εν Ελλάδι», Ναυτική Επιθεώρησης, Εν Αθήναις, 1928
2. Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος 2ος, Αθήνα, 1930
3. Ομιλία του Ι. Σ. Θεοδωράτου στην ημερίδα «Ξεχωριστές Προσωπικότητες της Επανάστασης του1821» Σχολή Διοίκησης και Επιτελών ΠΝ, 9 Ιουνίου 2011
4. Ελευθεροτυπία, Περιοδικό Ιστορικά, «Φιλέλληνες», τεύχος 277, 17 Μαρτίου 2005.
5. Γιάννης Ρούσκας, Ο Άστιγξ και η Καρτερία, περιοδικό "Ιστορικά Θέματα" τόμος 59
6. http://www.captainfrank.co.uk/article/captain-frank-abney-hastings
7. https://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Abney_Hastings
Του Αλέξανδρου Κυριακίδη
Δευτερότοκος γιος του στρατηγού Καρόλου Άστιγξ ο Φράνκ Άμπνεϋ Άστιγξ (Frank Abney Hastings) γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1794 στην Αγγλία.
Σε ηλικία 11 ναυτολογήθηκε στο Βρετανικό Ναυτικό και συμμετείχε με το HMS «Neptune» στη μεγάλη Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ (21 Οκτωβρίου 1805) υπό τις διαταγές του ιδίου του Ναυάρχου Νέλσον! Από τότε και για τα επόμενα 15 χρόνια υπηρέτησε σε πλοία του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, όπου απέκτησε βασικές γνώσεις στην πυροβολική, που εκείνη τη περίοδο εξελισσόταν με την εισαγωγή των καινούριων ναυτικών πυροβόλων και πυρομαχικών.
Συμμετέχοντας σε διάφορες επιχειρήσεις των Βρετανών ενάντια στον Ναπολέοντα όπως επίσης στο Νέο Κόσμο και στην Καραϊβική θάλασσα ο Αστιγξ έμαθε τις τακτικές ναυτικού αποκλεισμού ηπειρωτικών ακτών, τις οποίες τις χρησιμοποίησε αργότερα στον Ελληνικό Επαναστατικό Αγώνα. Ένας ατυχής απρόσεκτος χειρισμός του στο NMS “Kangaroo” στη Τζαμάικα το 1818 ήταν το αίτιο που αποτάχτηκε από Βασιλικό Ναυτικό ένα χρόνο αργότερα.
Το 1820 ο φιλόδοξος Άστιγξ πηγαίνει στην Γαλλία και μελετάει της τακτικές του πυροβολικού της ξηράς.
Η Ελληνική επανάσταση του 1821, έδωσε στον Άστιγξ την ευκαιρία που αναζητούσε για να αναδειχθεί ξανά. Έχοντας αγνά φιλελληνικά ιδανικά ο Αστιγξ ήρθε στην Ύδρα το 1822 και συνδέθηκε με ισχυρή φιλία με την ναυτική οικογένεια των Τομπάζηδων. Κατατάχθηκε στο Ελληνικό ναυτικό υπηρετώντας στο πλοίο «Θεμιστοκλής» κερδίζοντας τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων για τις ναυτικές γνώσεις και τις ικανότητες του. Σύντομα όμως ο Άστιγξ κατάλαβε πως του ήταν αδύνατο να υπηρετήσει σε Ελληνικά πλοία λόγω της εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας των Ελλήνων ναυτών και της πλήρους έλλειψης ναυτικής πειθαρχίας.
Ζήτησε και ανέλαβε την διοίκηση του Ελληνικού πυροβολικού, το οποίο περιοριζόταν τότε σε μερικά παλαιά κανόνια. Με τις γνώσεις του στην πυροβολική, ο Άστιγξ προσπάθησε να τα χρησιμοποιήσει, αλλά το αποτέλεσμα από τους βομβαρδισμούς του Παλαμήδι και στα παραθαλάσσια οχυρά του Ναυπλίου ήταν αξιολύπητο.
Τον Μάιο τού 1823 το Εκτελεστικό Σώμα διορίζει τον Αστιγξ αρχηγό της πυροβολικής οπλοφορίας για την εκστρατεία στη Κρήτη.
Η εκστρατεία αποτυγχάνει καθώς η Αίγυπτος ενίσχυσε τους Τούρκους και το εκστρατευτικό σώμα επιστρέφει στην Ελλάδα.
Μετά την εμπλοκή του Ιμπραήμ, οι Έλληνες είχαν σχεδόν απολέσει την υπεροπλία στην θάλασσα, καθώς τα πλοία τους δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα πολύ μεγαλύτερα Τουρκικά, ενώ και τα πυρπολικά έπαψαν να είναι αποτελεσματικά.
Από τότε ο Άστιγξ συνειδητοποίησε ότι χωρίς εκσυγχρονισμό και εφαρμογή καινούριων καινοτομιών στο επαναστατικό στόλο η Επανάσταση δεν θα έχει καμία τύχη.
Έστειλε πολλές επιστολές στον Μαυροκορδάτο και στο Λόρδο Βύρωνα ζητώντας πολιτική στήριξη στις προτάσεις του χωρίς αποτέλεσμα.
Το 1824, ο Άστιγξ συνέταξε και υπέβαλε στην ελληνική κυβέρνηση το περίφημο υπόμνημά του σχετικά με μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να γίνουν στο πυροβολικό του στόλου, τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης των δυνάμεων με ατμοκίνητα.
Μόνο μετά από την πτώση του Μεσολογγίου λόγω αδυναμίας του Ελληνικού στόλου να διασπάσει το ναυτικό αποκλεισμό της πόλης αποφασίστηκε η προμήθεια υβριδικών ατμοκίνητων και ιστιοφόρων πλοίων.
Αυτή τη φορά οι προτάσεις του έγιναν δεκτές και αναχώρησε για τη Βρετανία με έναν εξαιρετικά φιλόδοξο στόχο. Από τα 3 πλοία που αρχικά παραγγέλθηκαν μόνο η «Καρτερία» παρελήφθη και πάλι με παρέμβαση του ιδίου του Άστιγγος. Διάθεσε 5.000 λίρες από την περιουσία του και αποδέχτηκε τη νηολόγηση του πλοίου στο όνομά του για διπλωματικούς λόγους. Έτυχε να είναι το πρώτο παγκοσμίως ατμοκίνητο πλοίο που συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Η «Καρτερία» ήταν ατμοκίνητη τροχήλατη κανονιοφόρος εκτοπίσματος 233 τόνων, κινούμενη από 2 ατμομηχανές των 85 ίππων, οι οποίες ανέπτυσσαν μέγιστη ταχύτητα 7 κόμβων. Διέθεσε 4 ιστία με ημίολκη ιστιοφορία. Έφερε 4 ισχυρά πυροβόλα των 68 λιβρών και 4 καρρονάδες Paixhans των 68 λιβρών. Με την βοήθεια των ατμομηχανών , οι χειριστές μπορούσαν να πυρώσουν τα βλήματα των πυροβόλων ώστε αυτά να χρησιμοποιηθούν ως εμπρηστικά. Στις 4 Σεπτέμβρη του 1826 η «Καρτερία» έφθασε στο Ναύπλιο.
Πολλές ήταν οι αποστολές της «Καρτερίας» και του Άστιγγος : εξουδετέρωση των τούρκικων αμυντικών εγκαταστάσεων στον Άγιο Σπυρίδωνα στον Πειραιά, ναυτικός αποκλεισμός Ερέτριας, βομβαρδισμός Ωροπού, βομβαρδισμός Μεσολογγίου, Ναυπάκτου. Το Απριλίου του 1827 με άλλα 4 πλοία εισήλθε στο Παγασητικό Κόλπο όπου με βομβαρδισμό κατάστρεψε τουρκικά οχυρά στο Βόλο , έκαψε 4 εχθρικά πολεμικά με χρήση των πυρωμένων βλημάτων για πρώτη φορά στη ναυτική ιστορία και αιχμαλώτισε 8 μεταγωγικά με εφόδια. Το Ιούνιο του 1827 μετείχε με άλλα 21 πλοία στην παράτολμη επιχείρηση κατά της Αλεξάνδρειας.
Η πιο σημαντική επιτυχία του Άστιγου έτυχε να συμβεί στο κόλπο της Ιτέας (Σκάλα Σαλώνων τότε) στις 17 Σεπτέμβρη του 1827 που μέσα σε λίγα λεπτά η «Καρτερία» βύθισε στο κολπίσκο της Αγκάλης την τουρκική ναυαρχίδα (βρίκι) και κατάστρεψε πάλι με τα πυρωμένα βλήματα τα 9 από τα 11 εχθρικά πλοία μετά από εύστοχους κανονιοβολισμούς!
Πρόκειται για ένα γεγονός σταθμό στην παγκόσμια ναυτική ιστορία! Ένα ατμοκίνητο πλοίο κατάφερε να προσβάλει και να βυθίσει σειρά ιστιοφόρων πολεμικών. Η σημασία του αυτού γεγονότος ήταν τεράστια, καθώς ένα μόλις ατμοκίνητο πλοίο κατάφερε να μεταβάλλει την ισορροπία στο Κορινθιακό κόλπο εκκαθαρίζοντας τον από τον εχθρικό στόλο.
Αυτή η τεράστια νίκη του Άστιγγος ήταν το αίτιο της παράβασης της συνθήκης του Λονδίνου και αποχώρησης του τούρκο-αιγυπτιακού στόλου του Ιμπραήμ πασά από την Πύλο και η απώτερη καταστροφή του στο Ναβαρίνο.
Η ναυτική υπεροχή του Επαναστατικού Ναυτικού των Ελλήνων ήταν πια γεγονός! Η εποχή των ιστιοφόρων πολεμικών πλοίων έχει περάσει ανεπίστροφα!
Ο επόμενος στόχος του Άστιγγος και της ναυτικής μοίρας που διοικούσε ήταν η απελευθέρωση του Μεσολογγίου. Για αυτό το σκοπό σχεδίασε και εκτέλεσε τον κανονιοβολισμό του Αιτωλικού, προπύργιο της τουρκικής άμυνας του Μεσολογγίου.
Εκεί, στις 11 Μαΐου προσπαθώντας να διορθώσει την βεβιασμένη κίνηση του στολίσκου του και να διευθύνει την επιχείρηση από κοντά, εγκατέλειψε την «Καρτερία». Το πλοιάριο του παγιδεύτηκε και οι όλοι επιβαίνοντες βληθήκαν από πυρά. Ο Άστιγξ τραυματίστηκε μαζί με άλλους 20 στρατιώτες. Έχει πληγωθεί ελαφριά στο αριστερό βραχίονα άλλα δυστυχώς στην «Καρτερία» δεν υπήρχε ιατρός, που έχει αποστρατευτεί και ο αντικαταστάτης του ακόμα δεν είχε έρθει.
Μεταφέρθηκε στην Ζάκυνθο για νοσηλεία άλλα στην διαδρομή έπαθε γάγγραινα και ίσως τέτανο λόγω έλλειψης στοιχειώδους περίθαλψης. Ακόμα και τραυματισμένος ο Άστιγξ έγραψε επιστολή στον Μαυροκορδάτο ζητώντας επειγόντως χειρουργό για τους τραυματίες! Πέθανε στις 20 Μαΐου 1828 στην ηλικία μόλις 34 ετών. Μετά τον θάνατο του βαλσαμώθηκε και τοποθετήθηκε στην κρύπτη της εκκλησίας του Ορφανοτροφείου Αιγίνης .
Η κηδεία του έγινε με μεγάλες τιμές ένα έτος αργότερα στον Πόρο, όπου μεταφέρθηκε με την «Καρτερία» , στην οποία επέβαινε ο Ιωάννης Καποδίστριας με την συνοδεία μοίρας πολεμικών πλοίων.
Στον επικήδειο λόγο ο Σπυρίδων Τρικούπης ανέφερε: «απέθανεν την 20η Μαΐου καταλιπών μνήμης ανεπίληστον αφιλοκερδούς φιλελληνισμού, ένδοξων υπέρ ελευθερίας αγώνων και ακεραίου χαρακτήρος». Όπως και ο Άγγλος στρατηγός Γκόρτον είπε «Αν υπήρχε κάποιος πραγματικά ανιδιοτελής και χρήσιμος φιλέλληνας , αυτός ήταν ο Άστιγξ. Δεν έλαβε ποτέ του αμοιβή. Ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του για να κρατήσει μάχιμη και δυνατή την «Καρτερία», το μοναδικό πλοίο του Ελληνικού Ναυτικού που τηρούσε τους κανόνες της ναυτικής πειθαρχίας».
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Άστιγξ πρώτος στο κόσμο χρησιμοποίησε τα πυρωμένα βλήματα αντί τα πυρπολικά σκάφη με τεράστια επιτυχία! Ο Άγγλος ιστορικός George Finlay στο βιβλίο του «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης» έγραφε : «Ο Άστιγξ με τη πρώτη χρήση των πυρωμένων βλημάτων έφερε επανάσταση στης πολεμικές ναυτικές επιχειρήσεις».
Στην μνήμη του Φραγκίσκου Άστιγγος ονομάστηκε η κεντρική οδός στο Μοναστηράκι, μία λεωφόρος στη Ιτέα, όπως και τα πλοία του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού -μια κανονιοφόρος το 1841 και ένα αντιτορπιλικό το 1939.
Σήμερα ο Φραγκίσκος Άστιγξ δίκαια θεωρείται ο εμπνευστής της χρήσης του πρώτου μηχανοκίνητου πολεμικού πλοίου-πλατφόρμας σε επιχειρήσεις και ένας από τους προδρόμους της μεταγενέστερης κατασκευής θωρηκτών.
Ευχαριστώ την συνάδελφο Μάνια Χρυσανθοπούλου για τις φωτογραφίες του μνημείου του Αστιγγός στον Ναύσταθμο του Πόρου
Πηγές:
1. Κωνσταντίνος Ράδος, «Ο Άστιγξ και το έργον του εν Ελλάδι», Ναυτική Επιθεώρησης, Εν Αθήναις, 1928
2. Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος 2ος, Αθήνα, 1930
3. Ομιλία του Ι. Σ. Θεοδωράτου στην ημερίδα «Ξεχωριστές Προσωπικότητες της Επανάστασης του1821» Σχολή Διοίκησης και Επιτελών ΠΝ, 9 Ιουνίου 2011
4. Ελευθεροτυπία, Περιοδικό Ιστορικά, «Φιλέλληνες», τεύχος 277, 17 Μαρτίου 2005.
5. Γιάννης Ρούσκας, Ο Άστιγξ και η Καρτερία, περιοδικό "Ιστορικά Θέματα" τόμος 59
6. http://www.captainfrank.co.uk/article/captain-frank-abney-hastings
7. https://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Abney_Hastings
Αρχιμουσικός του Πολεμικού Ναυτικού
Πλωτάρχης (Ε) Γεώργιος Τσιλιμπάρης Π.Ν.
Πλωτάρχης (Ε) Γεώργιος Τσιλιμπάρης Π.Ν.
Γεννήθηκε στο Σκριπερό της Κέρκυρας το 1961. Άρχισε
Μουσική στη Φιλαρμονική της
γενέτειρας του με τον μαέστρο Κωνσταντίνο Τσιλιμπάρη.
Στο διάστημα 1971 – 1979 υπήρξε μέλος της Φιλαρμονικής ΕΤΑΙΡΙΑΣ «Ν.Μάντζαρος».
Το 1980 κατατάχθηκε ως ναύτης εθελοντής στη Μουσική Πολεμικού Ναυτικού. Συνέχισε μουσικές σπουδές στην Αθήνα και τελείωσε θεωρητικά στο Πινδάρειο Ωδείο και κλαρινέτο στο Απολλώνειο Ωδείο (πτυχίο με άριστα παμψηφεί).
Την περίοδο 1985 – 1987, διετέλεσε μέλος της Μπάντας και της Ορχήστρας του Στρατηγείου του ΝΑΤΟ που εδρεύει στην Νεάπολη Ιταλίας. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα στο Ωδείο Νεάπολης, συμμετέχοντας στην οχρήστρα «ξύλινων οργάνων» του Ωδείου.
Το 1989 συμμετείχε ως μέλος σςτην συμφωνική ορχήστρα της Χορωδίας Πειραιά. Τον Οκτώβριο 1999, ανέλαβε καθήκοντα Αρχιμουσικού στη Νέα Φιλαρμονική του Δήμου Γλυφάδας.
Το 2000 προήχθη σε Σημαιοφόρο και το 2003 σε Ανθυποπλοίαρχο. Στους βαθμούς αυτούς διετέλεσε επικεφαλής τμημάτων στα Μουσικά Τμήματα Δ.Ν.Ε. και Α.Σ.
Υπο τη διεύθυνση του το 2004 και 2005, ηχογραφήθηκαν στα στούντιο της Ε.Ρ.Τ. δύο συναυλίες της Μουσικής Π.Ν με έργα επτανήσιων συνθετών και επιλογές από Ελληνικές οπερέτες, καθώς επίσης Ελληνικά και Ξένα τραγούδια. Το 2011 υπό τη διεύθυνση του ηχογραφήθηκαν Ελληνικά κομμάτια για τις ανάγκες της Τελετής Έναρξης των SPECIAL OLYMPICS.
Το 2009 προήχθη στους βαθμούς του Υποπλοιάρχου (6 Ιουνίου) και Πλωτάρχη (8 Σεπτεμβρίου). Την 1η Ιουλίου 2010 ανέλαβε καθήκοντα Αρχιμουσικού Π.Ν
Το 1980 κατατάχθηκε ως ναύτης εθελοντής στη Μουσική Πολεμικού Ναυτικού. Συνέχισε μουσικές σπουδές στην Αθήνα και τελείωσε θεωρητικά στο Πινδάρειο Ωδείο και κλαρινέτο στο Απολλώνειο Ωδείο (πτυχίο με άριστα παμψηφεί).
Την περίοδο 1985 – 1987, διετέλεσε μέλος της Μπάντας και της Ορχήστρας του Στρατηγείου του ΝΑΤΟ που εδρεύει στην Νεάπολη Ιταλίας. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα στο Ωδείο Νεάπολης, συμμετέχοντας στην οχρήστρα «ξύλινων οργάνων» του Ωδείου.
Το 1989 συμμετείχε ως μέλος σςτην συμφωνική ορχήστρα της Χορωδίας Πειραιά. Τον Οκτώβριο 1999, ανέλαβε καθήκοντα Αρχιμουσικού στη Νέα Φιλαρμονική του Δήμου Γλυφάδας.
Το 2000 προήχθη σε Σημαιοφόρο και το 2003 σε Ανθυποπλοίαρχο. Στους βαθμούς αυτούς διετέλεσε επικεφαλής τμημάτων στα Μουσικά Τμήματα Δ.Ν.Ε. και Α.Σ.
Υπο τη διεύθυνση του το 2004 και 2005, ηχογραφήθηκαν στα στούντιο της Ε.Ρ.Τ. δύο συναυλίες της Μουσικής Π.Ν με έργα επτανήσιων συνθετών και επιλογές από Ελληνικές οπερέτες, καθώς επίσης Ελληνικά και Ξένα τραγούδια. Το 2011 υπό τη διεύθυνση του ηχογραφήθηκαν Ελληνικά κομμάτια για τις ανάγκες της Τελετής Έναρξης των SPECIAL OLYMPICS.
Το 2009 προήχθη στους βαθμούς του Υποπλοιάρχου (6 Ιουνίου) και Πλωτάρχη (8 Σεπτεμβρίου). Την 1η Ιουλίου 2010 ανέλαβε καθήκοντα Αρχιμουσικού Π.Ν
Το 1875
δημιουργήθηκε Μουσικό τμήμα που το αποτελούσαν Σαλπιγκτές και τυμπανιστές,με βαθμοφόρους
εκπαιδευτές, αποσπασμένους στο Πολεμικό Ναυτικό από το Μουσικό τμήμα της
μουσικής του Στρατού Ξηράς - της τότε Φρουράς Αθηνών
Το 1880 κατετάγη με τον βαθμό του Αρχικελευστού ο πρώτος διπλωματούχος Αρχιμουσικός Άγγελος Καλαμάς από την Ζάκυνθο και με την κατάταξη (Κατόπιν διαγωνισμού) είκοσι δύο εθελοντών μουσικών έχουμε την δημιουργία του πρώτου Μουσικού τμήματος (Μπάντα) . Η πρώτη δημόσια εμφάνιση της μπάντας αυτής πραγματοποιήθηκε την 25η Μαρτίου του έτους 1890 κατά την παρέλαση της Εθνικής Εορτής
Το μουσικό τμήμα επέβαινε μόνιμα στη Ναυαρχίδα του Στόλου, καλύπτοντας συνάμα και όλες τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού γενικότερα, όπως: στο κεντρικό προγυμναστήριο Πόρου κατά τις περιόδους προπαιδεύσεως νεοσυλλέκτων, παρελάσεις, θρησκευτικές τελετές, ορκωμοσίες, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις κ.λ.π.
Δυστυχώς όμως, στις 10 Μαρτίου του 1923, το επίτακτο ναυαγοσωστικό «Αλέξανδρος Ζ» το οποίο χρησιμοποιείτο για τη μεταφορά του προσωπικού εξόδου του Πολεμικού Ναυτικού από το Ναύσταθμο Σαλαμίνος προς το λιμένα του Πειραιά, ναυάγησε έξω από τη νήσο Ψυτάλλεια. Εκτός των άλλων επιβαινόντων πνίγηκαν και όλοι οι επιβαίνοντες μουσικοί - τριάντα έξι (36) Υπαξιωματικοί και Ναυτοδίοποι. Μετά το ναυάγιο, δεν απέμειναν παρά μόνο οκτώ μουσικοί.
Για την συμπλήρωση της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού, στο τέλος του 1923, έγινε - κατόπιν διαγωνισμού - κατάταξη νέων εθελοντών μουσικών. Έτσι συμπληρώθηκε ξανά η Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού έστω και με μερικές ελλείψεις.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η Μουσική ακολούθησε την έξοδο του Στόλου στην Μέση Ανατολή, έχοντας εγκατασταθεί στο Επιβατηγό Πλοίο “ΙΩΝΙΑ” (1941-1943) και στη συνέχεια στο Θωρηκτό “Αβέρωφ”.
Το 1946 τοποθετήθηκε στο Σκαραμαγκά, στο Κ.Ε. Παλάσκας και αργότερα στη Ν.Β. Κανελλόπουλος, όπου στεγάζεται μέχρι σήμερα.
Η Μουσική του Πολεμικού Ναυτικού γενικότερα, έχει την πρωτοπορία σε πολλά θέματα που έχουν σχέση με τη μουσική στη χώρα μας. Εκτός από την καθιέρωση της επίσημης στολής, είναι η πρώτη που από το 1924, καθιέρωσε ραβδούχο, ο οποίος κατευθύνει και δίνει παραγγέλματα στο μουσικό τμήμα. Επίσης είναι η πρώτη μπάντα που εκτελεί σχηματισμούς επιδείξεων ακριβείας, είτε από μόνη της είτε μαζί με ένοπλο τμήμα, από το 1926.
Η Μουσική του Πολεμικού Ναυτικού έχει αντιπροσωπεύσει την πατρίδα μας πάρα πολλές φορές στο εξωτερικό, (σε παρελάσεις, θρησκευτικές τελετές, στρατιωτικά φεστιβάλ).Από το 1899 έως και σήμερα, Οι συμμετοχές της είναι οι εξής: το 1999 στο Χαιρλέν της Ολλανδίας, το 2000 στην Κρακοβία της Πολωνίας, το 2001 στη Μονς του Βελγίου, το 2002 στη Νίκαια της Γαλλίας, το 2004 στη Μάλτα, το 2006 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 2007 στη Νέα Υόρκη της Αμερικής και στο Σωμίρ της Γαλλίας και το 2008 στη Μονς του Βελγίου. Επίσης, σε μικτά μουσικά τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων (Ελληνικός Στρατός - Πολεμικό Ναυτικό - Πολεμική Αεροπορία), συμμετέχει από το 1986, σχεδόν κάθε χρόνο, στην παρέλαση των ομογενών στην Νέα Υόρκη της Αμερικής, το 2000 στη Κανγκούν της Ν.Κορέας, το 2001 και το 2002 έλαβε μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις στη Ρώμη της Ιταλίας για την επέτειο της Ιταλικής Δημοκρατίας, το 2004 στη Νορμανδία για την 50η επέτειο της αποβάσεως και στη Μάλτα το ίδιο έτος σε διεθνές στρατιωτικό φεστιβάλ.
Ακόμη είναι η μόνη Μπάντα που είχε συμμετοχή και στις δύο Ολυμπιάδες που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας. Το 1896 συμμετείχε στις τελετές Έναρξης και Λήξης, και το 2004 στην τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών και Λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων. Επίσης έλαβε μέρος στην τελετή Έναρξης των Special Olympics Αθήνα 2011.
Έχει παρουσιάσει προγράμματα κι εκπομπές στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και έργο στον δισκογραφικό τομέα καθώς επίσης έχουν προβληθεί εκπομπές αναφερόμενες στην ιστορία και το έργο της.
Από την ίδρυσή της, τον Νοέμβριο του 1880, έως σήμερα, έχουν διατελέσει 19 Αξιωματικοί ως Αρχιμουσικοί και Διευθυντές της Σχολής Μουσικής Π.Ν. Σήμερα, Αρχιμουσικός του Πολεμικού Ναυτικού είναι ο Πλωτάρχης (Ε) Γ. Τσιλιμπάρης Π.Ν.
Το 1880 κατετάγη με τον βαθμό του Αρχικελευστού ο πρώτος διπλωματούχος Αρχιμουσικός Άγγελος Καλαμάς από την Ζάκυνθο και με την κατάταξη (Κατόπιν διαγωνισμού) είκοσι δύο εθελοντών μουσικών έχουμε την δημιουργία του πρώτου Μουσικού τμήματος (Μπάντα) . Η πρώτη δημόσια εμφάνιση της μπάντας αυτής πραγματοποιήθηκε την 25η Μαρτίου του έτους 1890 κατά την παρέλαση της Εθνικής Εορτής
Το μουσικό τμήμα επέβαινε μόνιμα στη Ναυαρχίδα του Στόλου, καλύπτοντας συνάμα και όλες τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού γενικότερα, όπως: στο κεντρικό προγυμναστήριο Πόρου κατά τις περιόδους προπαιδεύσεως νεοσυλλέκτων, παρελάσεις, θρησκευτικές τελετές, ορκωμοσίες, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις κ.λ.π.
Δυστυχώς όμως, στις 10 Μαρτίου του 1923, το επίτακτο ναυαγοσωστικό «Αλέξανδρος Ζ» το οποίο χρησιμοποιείτο για τη μεταφορά του προσωπικού εξόδου του Πολεμικού Ναυτικού από το Ναύσταθμο Σαλαμίνος προς το λιμένα του Πειραιά, ναυάγησε έξω από τη νήσο Ψυτάλλεια. Εκτός των άλλων επιβαινόντων πνίγηκαν και όλοι οι επιβαίνοντες μουσικοί - τριάντα έξι (36) Υπαξιωματικοί και Ναυτοδίοποι. Μετά το ναυάγιο, δεν απέμειναν παρά μόνο οκτώ μουσικοί.
Για την συμπλήρωση της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού, στο τέλος του 1923, έγινε - κατόπιν διαγωνισμού - κατάταξη νέων εθελοντών μουσικών. Έτσι συμπληρώθηκε ξανά η Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού έστω και με μερικές ελλείψεις.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η Μουσική ακολούθησε την έξοδο του Στόλου στην Μέση Ανατολή, έχοντας εγκατασταθεί στο Επιβατηγό Πλοίο “ΙΩΝΙΑ” (1941-1943) και στη συνέχεια στο Θωρηκτό “Αβέρωφ”.
Το 1946 τοποθετήθηκε στο Σκαραμαγκά, στο Κ.Ε. Παλάσκας και αργότερα στη Ν.Β. Κανελλόπουλος, όπου στεγάζεται μέχρι σήμερα.
Η Μουσική του Πολεμικού Ναυτικού γενικότερα, έχει την πρωτοπορία σε πολλά θέματα που έχουν σχέση με τη μουσική στη χώρα μας. Εκτός από την καθιέρωση της επίσημης στολής, είναι η πρώτη που από το 1924, καθιέρωσε ραβδούχο, ο οποίος κατευθύνει και δίνει παραγγέλματα στο μουσικό τμήμα. Επίσης είναι η πρώτη μπάντα που εκτελεί σχηματισμούς επιδείξεων ακριβείας, είτε από μόνη της είτε μαζί με ένοπλο τμήμα, από το 1926.
Η Μουσική του Πολεμικού Ναυτικού έχει αντιπροσωπεύσει την πατρίδα μας πάρα πολλές φορές στο εξωτερικό, (σε παρελάσεις, θρησκευτικές τελετές, στρατιωτικά φεστιβάλ).Από το 1899 έως και σήμερα, Οι συμμετοχές της είναι οι εξής: το 1999 στο Χαιρλέν της Ολλανδίας, το 2000 στην Κρακοβία της Πολωνίας, το 2001 στη Μονς του Βελγίου, το 2002 στη Νίκαια της Γαλλίας, το 2004 στη Μάλτα, το 2006 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 2007 στη Νέα Υόρκη της Αμερικής και στο Σωμίρ της Γαλλίας και το 2008 στη Μονς του Βελγίου. Επίσης, σε μικτά μουσικά τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων (Ελληνικός Στρατός - Πολεμικό Ναυτικό - Πολεμική Αεροπορία), συμμετέχει από το 1986, σχεδόν κάθε χρόνο, στην παρέλαση των ομογενών στην Νέα Υόρκη της Αμερικής, το 2000 στη Κανγκούν της Ν.Κορέας, το 2001 και το 2002 έλαβε μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις στη Ρώμη της Ιταλίας για την επέτειο της Ιταλικής Δημοκρατίας, το 2004 στη Νορμανδία για την 50η επέτειο της αποβάσεως και στη Μάλτα το ίδιο έτος σε διεθνές στρατιωτικό φεστιβάλ.
Ακόμη είναι η μόνη Μπάντα που είχε συμμετοχή και στις δύο Ολυμπιάδες που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας. Το 1896 συμμετείχε στις τελετές Έναρξης και Λήξης, και το 2004 στην τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών και Λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων. Επίσης έλαβε μέρος στην τελετή Έναρξης των Special Olympics Αθήνα 2011.
Έχει παρουσιάσει προγράμματα κι εκπομπές στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και έργο στον δισκογραφικό τομέα καθώς επίσης έχουν προβληθεί εκπομπές αναφερόμενες στην ιστορία και το έργο της.
Από την ίδρυσή της, τον Νοέμβριο του 1880, έως σήμερα, έχουν διατελέσει 19 Αξιωματικοί ως Αρχιμουσικοί και Διευθυντές της Σχολής Μουσικής Π.Ν. Σήμερα, Αρχιμουσικός του Πολεμικού Ναυτικού είναι ο Πλωτάρχης (Ε) Γ. Τσιλιμπάρης Π.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου