Πέθανε την Κυριακή τα ξημερώματα σε ηλικία 68 ετών ο Ντέμης Ρούσσος. Ο
΄Ελληνας τραγουδιστής με τη διεθνή καριέρα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο
Υγεία όπου και κατέληξε μετά από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο. Σύμφωνα με
πληροφορίες, ο θάνατός του σημειώθηκε στις 2.30 το πρωί.
Ο Ντέμης Ρούσσος, οποίος γεννήθηκε ως Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1946 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου και μεγάλωσε. Από ηλικία 17 ετών άρχισε να συμμετέχει σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα ξεκινώντας από τους θρυλικούς The Idols.
Αργότερα πήγε με τους We Five χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ ευρύτερα γνωστός έγινε το 1968 με το συγκρότημα Aphrodite's Child. Μετά από τη διάλυση των Aphrodite's Child, συνέχισε διάφορες σποραδικές ηχογραφήσεις. Ενας από τους σημαντικότερους σταθμούς που ακολούθησαν ήταν η συνεργασία του με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Κυκλοφόρησαν το 1970 τον δίσκο Sex Power, και το 1977 το Magic.
Η επιτυχέστερη συνεργασία τους, ωστόσο, ήταν το Race to the End, μια φωνητική προσαρμογή του μουσικού θέματος από το βραβευμένο με Oscar, Οι Δρόμοι της Φωτιάς που κυκλοφόρησε και στα ισπανικά με τον τίτλο Tu Libertad. Το 1982 ο Ρούσσος πήρε μέρος με έκτακτη συμμετοχή στο soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας Blade Runner.
Η σόλο καριέρα του Ντέμη Ρούσσου άρχισε σόλο καριέρα μετά από τη διάλυση των Aphrodite's Child με το τραγούδι We Shall Dance. Αρχικά χωρίς ανταπόκριση, περιόδευσε στη νότια Ευρώπη και έγινε σύντομα ευρύτερα γνωστός ως κορυφαίος τραγουδιστής. Η σταδιοδρομία του έφτασε στο ζενίθ τη δεκαετία του '70 με πολλούς δίσκους που έγιναν επιτυχίες. Το Forever and Ever ανέβηκε σε πολλά ευρωπαϊκά charts το 1973.
Το 1974 κυκλοφορεί το White Sails, μια αγγλική διασκευή του τραγουδιού Άσπρα, Κόκκινα, Κίτρινα, Μπλε από τον δίσκο Συνοικισμός Α του 1972, σηματοδοτώντας μια σύντομη περίοδο συνεργασίας του τραγουδιστή με τον συνθέτη Δήμο Μούτση, ο οποίος θα ακολουθήσει στη συνέχεια ένα μοναχικό μουσικό σταυροδρόμι με έντονες επιρροές από βετεράνους της rock και της folk, όπως ο Eric Clapton, η Joni Mitchell και ο Paul Simon.
Ακολούθησαν τα My Friend the Wind, My Reason, Velvet Mornings, Goodbye My Love, Goodbye, Someday Somewhere και Lovely Lady of Arcadia. Το 1980 είχε επιτυχία με το Lost in Love των Air Supply που το τραγούδησε ντουέτο μαζί με την Florence Warner και με τον Dick Morrissey στο σαξόφωνο.
Επανακυκλοφόρησε τα τραγούδια του σε διάφορες γλώσσες και είχε επιτυχία στις χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Στην Αμερική το LP Demis έγινε χρυσός δίσκος.
Το 1982 εξέδωσε το βιβλίο A Question of Weight (Είναι θέμα βάρους), μαζί με την Veronique Skawinska, στο οποίο ασχολήθηκε αμερόληπτα με το θέμα της παχυσαρκίας. Μετά από μια περίοδο σιωπής και κλινικής κατάθλιψης τη δεκαετία του '80, επανήλθε το 1993 με το Insight (γνωστό και ως Morning has Broken) και συνεργάστηκε με την ολλανδική εταιρεία BR Music για την παραγωγή των δίσκων Immortel, Serenade και In Holland, χρησιμοποιώντας ποικίλα εθνικά και ηλεκτρονικά στυλ.
Συνεχίζοντας τις ηχογραφήσεις και τις περιοδείες, την άνοιξη του 2002 έκανε μια επιτυχημένη περιοδεία στην Αγγλία.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, παρασημοφορήθηκε από την Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, σε τελετή που παρατέθηκε στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα.
΄Εφυγε σε ηλικία 68 ετών. Το θάνατό του επιβεβαίωσε και η κόρη του, Εμιλι, στην γαλλική εφημερίδα Le Figaro αλλά και το νοσοκομείο Υγεία που κατέληξε. Ο διεθνής ΄Ελληνας τραγουδιστής, Ντέμης Ρούσσος, μεταξύ άλλων, έχει πει:
«Από το “Nτρίγκι ντρίγκι, μάνα μου” και μετά υπήρξε μια περίοδος που έζησα τρομερή επιτυχία, μου ήρθαν όλα στη ζωή ξαφνικά. Έζησα όλη τη χλιδή της showbiz που εκείνη την εποχή ήταν ασύλληπτη, λεφτά, εταιρείες, μάνατζερ. Όταν είσαι νέος και κάνεις σουξέ τόσο απότομα, πέφτεις μέσα σε μια παγίδα, σε μια χιονομπάλα».
«Ήμουν 22 χρονών, ο Βαγγέλης (Παπαθανασίου) 24, πιτσιρικάδες, θέλαμε να φύγουμε. Παίζαμε σε διαφορετικά γκρουπ όταν συναντηθήκαμε και παίζαμε στο σπίτι του Βαγγέλη, μας είχε πιάσει φανατίλα, σηκωθήκαμε και φύγαμε κι είπαμε “πάμε να σκίσουμε”. Εδώ υπήρχε πίεση και χούντα... Δεν φύγαμε με σιγουριά, πιο πολύ φύγαμε με φανατίλα, με ενθουσιασμό και με καύλα».
«Ακόμα κι οι Rolling Stones ήταν clean cut. Εμείς ήμασταν μελαχρινοί, χοντροί, με μούσια και μαλλιά, δεν μπορείς να φανταστείς τι μας έσερναν. Βρoμιάρηδες Έλληνες, χίπηδες, ακούσαμε πολλά. Ο Βαγγέλης μάλιστα σκέφτηκε κάποια στιγμή να ξυριστεί, αλλά δεν τον άφησα....»
«Οσο πιο πολύ έχεις ταξιδέψει, όσο πιο πολλά πράγματα έχεις κάνει, όσο πιο έντονα έχεις ζήσει, τόσο πιο πολλά λάθη είναι πιθανόν να έχεις κάνει. Και αυτό είναι η πρόκληση»
«Εκανα περιοδεία στην Ιταλία και ήταν μια πολύ ζεστή ημέρα. Το μεσημέρι βρήκα ένα κατάστημα που πουλούσε κελεμπίες. Την αγόρασα μεταξύ σοβαρού κι αστείου, αλλά εκείνη τη μέρα με είχε σώσει. Πήγα στη συναυλία με την κελεμπία, ο κόσμος ενθουσιάστηκε και η κελεμπία έμεινε. Εφτασε μια στιγμή που τις πούλησα και τις πούλησα σε πολύ καλή τιμή. Ολα τα χρήματα πήγαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Τώρα στο σπίτι μου δεν θα βρείτε ούτε μισή...»
«Το ροκ είναι μια φιλοσοφία, ένας τρόπος σκέψης κι ένας τρόπος ζωής. Tο way of thinking είναι αυτομάτως και way of living. Πάντα ήμουν έτσι. Πιο ροκ από αυτό που έβγαινε προς τα έξω».
«Πιστεύω πάρα πολύ στην ομαδική δουλειά. Και μια ομάδα που κερδίζει δεν πρέπει να τη διαλύεις ποτέ. Είναι όπως ο Χιούι, ο Λιούι και ο Ντιούι, τα ανιψάκια του Ντόναλντ Ντακ».
«Άσε τι λένε, είναι τέσσερις πέντε αυτοί που είναι γνωστοί έξω, παντού στον κόσμο, που έκαναν επιτυχία, η Νάνα, Ο Βαγγέλης, εγώ, ο Μίκης Θεοδωράκης. Και η Βίκυ Λέανδρος στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στην Ολλανδία. Μπορεί να προτιμάω τον Χατζιδάκι ως μουσικό, αλλά περισσότερο γνωστός είναι έξω ο Θεοδωράκης».
«Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου με τους χειρότερους ανθρώπους. Δεν έχω ασχοληθεί με την πολιτική, γιατί αν έκανα πολιτική θα με βρίσκανε με καμιά σφαίρα στο κεφάλι».
«Ολοι καλόμαθαν και από τότε θέλουν να βρουν μία θέση στο Δημόσιο για να βολευτούν. Ετσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Οπότε, δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί, φταίει και η νοοτροπία του Ελληνα. Αυτή φταίει πάνω από όλα».
Πώς είναι η ζωή λίγο πριν από τα 65; «Ασχολούμαι με το σπίτι, τα φυτά μου, μαγειρεύω, ταξιδεύω, δίνω περίπου 60 συναυλίες τον χρόνο. Είναι τα εγγόνια μου, μη νομίζετε, περνάει η μέρα».
Ο έρωτας και οι γυναίκες είχαν την τιμητική τους. Εκανε δύο γάμους, έζησε με τέσσερις γυναίκες, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια συζούσε με τη σύντροφό του. Μέσα στα 40 αυτά χρόνια μιας μεγάλης καριέρας υπήρξαν και δύσκολες προσωπικές στιγμές;
«Τα δύσκολα είναι καλά γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις. Από τα εύκολα δεν σου μένουν και πολλά».
Δείτε το ντοκιμαντέρ που δημιούργησε η κόρη του Ντέμη Ρούσσου, ΄Εμιλι, για τον πατέρα της:
Ο Ντέμης Ρούσσος, οποίος γεννήθηκε ως Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1946 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου και μεγάλωσε. Από ηλικία 17 ετών άρχισε να συμμετέχει σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα ξεκινώντας από τους θρυλικούς The Idols.
Αργότερα πήγε με τους We Five χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ ευρύτερα γνωστός έγινε το 1968 με το συγκρότημα Aphrodite's Child. Μετά από τη διάλυση των Aphrodite's Child, συνέχισε διάφορες σποραδικές ηχογραφήσεις. Ενας από τους σημαντικότερους σταθμούς που ακολούθησαν ήταν η συνεργασία του με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Κυκλοφόρησαν το 1970 τον δίσκο Sex Power, και το 1977 το Magic.
Η επιτυχέστερη συνεργασία τους, ωστόσο, ήταν το Race to the End, μια φωνητική προσαρμογή του μουσικού θέματος από το βραβευμένο με Oscar, Οι Δρόμοι της Φωτιάς που κυκλοφόρησε και στα ισπανικά με τον τίτλο Tu Libertad. Το 1982 ο Ρούσσος πήρε μέρος με έκτακτη συμμετοχή στο soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας Blade Runner.
Η σόλο καριέρα του Ντέμη Ρούσσου άρχισε σόλο καριέρα μετά από τη διάλυση των Aphrodite's Child με το τραγούδι We Shall Dance. Αρχικά χωρίς ανταπόκριση, περιόδευσε στη νότια Ευρώπη και έγινε σύντομα ευρύτερα γνωστός ως κορυφαίος τραγουδιστής. Η σταδιοδρομία του έφτασε στο ζενίθ τη δεκαετία του '70 με πολλούς δίσκους που έγιναν επιτυχίες. Το Forever and Ever ανέβηκε σε πολλά ευρωπαϊκά charts το 1973.
Το 1974 κυκλοφορεί το White Sails, μια αγγλική διασκευή του τραγουδιού Άσπρα, Κόκκινα, Κίτρινα, Μπλε από τον δίσκο Συνοικισμός Α του 1972, σηματοδοτώντας μια σύντομη περίοδο συνεργασίας του τραγουδιστή με τον συνθέτη Δήμο Μούτση, ο οποίος θα ακολουθήσει στη συνέχεια ένα μοναχικό μουσικό σταυροδρόμι με έντονες επιρροές από βετεράνους της rock και της folk, όπως ο Eric Clapton, η Joni Mitchell και ο Paul Simon.
Ακολούθησαν τα My Friend the Wind, My Reason, Velvet Mornings, Goodbye My Love, Goodbye, Someday Somewhere και Lovely Lady of Arcadia. Το 1980 είχε επιτυχία με το Lost in Love των Air Supply που το τραγούδησε ντουέτο μαζί με την Florence Warner και με τον Dick Morrissey στο σαξόφωνο.
Επανακυκλοφόρησε τα τραγούδια του σε διάφορες γλώσσες και είχε επιτυχία στις χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Στην Αμερική το LP Demis έγινε χρυσός δίσκος.
Το 1982 εξέδωσε το βιβλίο A Question of Weight (Είναι θέμα βάρους), μαζί με την Veronique Skawinska, στο οποίο ασχολήθηκε αμερόληπτα με το θέμα της παχυσαρκίας. Μετά από μια περίοδο σιωπής και κλινικής κατάθλιψης τη δεκαετία του '80, επανήλθε το 1993 με το Insight (γνωστό και ως Morning has Broken) και συνεργάστηκε με την ολλανδική εταιρεία BR Music για την παραγωγή των δίσκων Immortel, Serenade και In Holland, χρησιμοποιώντας ποικίλα εθνικά και ηλεκτρονικά στυλ.
Συνεχίζοντας τις ηχογραφήσεις και τις περιοδείες, την άνοιξη του 2002 έκανε μια επιτυχημένη περιοδεία στην Αγγλία.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, παρασημοφορήθηκε από την Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, σε τελετή που παρατέθηκε στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα.
Τι έχει πει ο Ντέμης Ρούσσος για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, την ελληνική κρίση, το ροκ, τον έρωτα και τις ... κελεμπίες. Φωτογραφικά στιγμιότυπα της ζωής του.
΄Εφυγε σε ηλικία 68 ετών. Το θάνατό του επιβεβαίωσε και η κόρη του, Εμιλι, στην γαλλική εφημερίδα Le Figaro αλλά και το νοσοκομείο Υγεία που κατέληξε. Ο διεθνής ΄Ελληνας τραγουδιστής, Ντέμης Ρούσσος, μεταξύ άλλων, έχει πει:
«Από το “Nτρίγκι ντρίγκι, μάνα μου” και μετά υπήρξε μια περίοδος που έζησα τρομερή επιτυχία, μου ήρθαν όλα στη ζωή ξαφνικά. Έζησα όλη τη χλιδή της showbiz που εκείνη την εποχή ήταν ασύλληπτη, λεφτά, εταιρείες, μάνατζερ. Όταν είσαι νέος και κάνεις σουξέ τόσο απότομα, πέφτεις μέσα σε μια παγίδα, σε μια χιονομπάλα».
«Ήμουν 22 χρονών, ο Βαγγέλης (Παπαθανασίου) 24, πιτσιρικάδες, θέλαμε να φύγουμε. Παίζαμε σε διαφορετικά γκρουπ όταν συναντηθήκαμε και παίζαμε στο σπίτι του Βαγγέλη, μας είχε πιάσει φανατίλα, σηκωθήκαμε και φύγαμε κι είπαμε “πάμε να σκίσουμε”. Εδώ υπήρχε πίεση και χούντα... Δεν φύγαμε με σιγουριά, πιο πολύ φύγαμε με φανατίλα, με ενθουσιασμό και με καύλα».
«Ακόμα κι οι Rolling Stones ήταν clean cut. Εμείς ήμασταν μελαχρινοί, χοντροί, με μούσια και μαλλιά, δεν μπορείς να φανταστείς τι μας έσερναν. Βρoμιάρηδες Έλληνες, χίπηδες, ακούσαμε πολλά. Ο Βαγγέλης μάλιστα σκέφτηκε κάποια στιγμή να ξυριστεί, αλλά δεν τον άφησα....»
«Οσο πιο πολύ έχεις ταξιδέψει, όσο πιο πολλά πράγματα έχεις κάνει, όσο πιο έντονα έχεις ζήσει, τόσο πιο πολλά λάθη είναι πιθανόν να έχεις κάνει. Και αυτό είναι η πρόκληση»
«Εκανα περιοδεία στην Ιταλία και ήταν μια πολύ ζεστή ημέρα. Το μεσημέρι βρήκα ένα κατάστημα που πουλούσε κελεμπίες. Την αγόρασα μεταξύ σοβαρού κι αστείου, αλλά εκείνη τη μέρα με είχε σώσει. Πήγα στη συναυλία με την κελεμπία, ο κόσμος ενθουσιάστηκε και η κελεμπία έμεινε. Εφτασε μια στιγμή που τις πούλησα και τις πούλησα σε πολύ καλή τιμή. Ολα τα χρήματα πήγαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Τώρα στο σπίτι μου δεν θα βρείτε ούτε μισή...»
«Το ροκ είναι μια φιλοσοφία, ένας τρόπος σκέψης κι ένας τρόπος ζωής. Tο way of thinking είναι αυτομάτως και way of living. Πάντα ήμουν έτσι. Πιο ροκ από αυτό που έβγαινε προς τα έξω».
«Πιστεύω πάρα πολύ στην ομαδική δουλειά. Και μια ομάδα που κερδίζει δεν πρέπει να τη διαλύεις ποτέ. Είναι όπως ο Χιούι, ο Λιούι και ο Ντιούι, τα ανιψάκια του Ντόναλντ Ντακ».
«Άσε τι λένε, είναι τέσσερις πέντε αυτοί που είναι γνωστοί έξω, παντού στον κόσμο, που έκαναν επιτυχία, η Νάνα, Ο Βαγγέλης, εγώ, ο Μίκης Θεοδωράκης. Και η Βίκυ Λέανδρος στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στην Ολλανδία. Μπορεί να προτιμάω τον Χατζιδάκι ως μουσικό, αλλά περισσότερο γνωστός είναι έξω ο Θεοδωράκης».
«Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου με τους χειρότερους ανθρώπους. Δεν έχω ασχοληθεί με την πολιτική, γιατί αν έκανα πολιτική θα με βρίσκανε με καμιά σφαίρα στο κεφάλι».
«Ολοι καλόμαθαν και από τότε θέλουν να βρουν μία θέση στο Δημόσιο για να βολευτούν. Ετσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Οπότε, δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί, φταίει και η νοοτροπία του Ελληνα. Αυτή φταίει πάνω από όλα».
Πώς είναι η ζωή λίγο πριν από τα 65; «Ασχολούμαι με το σπίτι, τα φυτά μου, μαγειρεύω, ταξιδεύω, δίνω περίπου 60 συναυλίες τον χρόνο. Είναι τα εγγόνια μου, μη νομίζετε, περνάει η μέρα».
Ο έρωτας και οι γυναίκες είχαν την τιμητική τους. Εκανε δύο γάμους, έζησε με τέσσερις γυναίκες, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια συζούσε με τη σύντροφό του. Μέσα στα 40 αυτά χρόνια μιας μεγάλης καριέρας υπήρξαν και δύσκολες προσωπικές στιγμές;
«Τα δύσκολα είναι καλά γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις. Από τα εύκολα δεν σου μένουν και πολλά».
Δείτε το ντοκιμαντέρ που δημιούργησε η κόρη του Ντέμη Ρούσσου, ΄Εμιλι, για τον πατέρα της:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου