Γιατί οι ΗΠΑ "τρέμουν" να χάσουν την Ελλάδα

 

Παρά τα όσα ακούγονται ή καλύτερα διαδίδονται για τη μικρή και ανίσχυρη Ελλάδα που δεν πρέπει να μιλάει αλλά να ακούει(κάτι που έκαναν πολύ καλά οι προηγούμενες κυβερνήσεις) έρχεται ένα άρθρο από το περιοδικό "Economist" για να "φωτίσει" τί σημαίνει η ένταξη από αυτή την κυβέρνηση της γεωπολιτκής θέσης της Ελλάδας στην συζήτηση για την οικονομία. Κάτι που έχει θορυβήσει την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ειδικότερα, το περιοδικό αφιερώνει άρθρο του στο γεωπολιτικό παράγοντα που κρύβεται πίσω από το έντονο ενδιαφέρον των ΗΠΑ, αλλά και προσωπικά του Μπαράκ Ομπάμα, να βρεθεί βιώσιμη λύση για την κρίση χρέους της Ελλάδας.

"Οι ΗΠΑ έχουν ασκήσει κατά καιρούς πιέσεις στους Ευρωπαίους συμμάχους τους για να αποφευχθεί η ρήξη με την Ελλάδα. Τόσο για γεωπολιτικούς όσο και οικονομικούς λόγους. Τις τελευταίες ημέρες η πίεση έγινε ακόμη πιο αισθητή.

Δε θα πρέπει να τις συνδέουμε με τις υπηρεσίες που προσφέρει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, καθώς αυτές είναι μέτριες. Επομένως, αυτό που αντικατοπτρίζουν είναι οι κίνδυνοι αποσταθεροποίησης της περιοχής. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τα δυτικά κλαμπ".

Το παράξενο με τις σχέσεις Ελλάδας-ΝΑΤΟ δεν είναι η ιστορία έντασης ανάμεσά τους, αλλά ότι εξακολουθούν να είναι μαζί. Για την Αριστερά επείχε τη θέση αξιώματος ότι η Ελλάδα υπέφερε με το να είναι ένα πιόνι στα δυτικά στρατηγικά παιχνίδια που οδήγησαν και στην Χούντα του 1967.

Το 1974 η Ελλάδα αποχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, μετά την κατάληψη της Β. Κύπρου από τους Τούρκους. Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε πως θα φύγουν οι βάσεις, το 1990 η κοινή γνώμη ήταν εναντίον των βομβαρδισμών κατά των Σέρβων και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάπου στο τέλος του προγράμματός του ότι επιθυμεί να φύγει από το ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, οι σχέσεις ανάμεσα στους δύο είναι λίγο δύσκολο να διακοπούν. Η Ελλάδα φιλοξενεί τα αμερικανικά αεροσκάφη στην Κρήτη, ενώ οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν και τη βάση κοντά στο Άκτιο.

Τα ελληνικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη περιλαμβάνονται στη λίστα του ΝΑΤΟ παρά το γεγονός ότι η λιτότητα έχει επηρεάσει την ετοιμότητά τους. Επίσης, παρά τη μακροχρόνια ένταση στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, οι σχέσεις τους είναι διαχειρίσιμες, έχουν οικονομικούς δεσμούς και είναι προαιώνιοι αντίπαλοι και σύμμαχοι.

Όπως αναφέρει ο Jonathan Eyal του think tank Royal United Services Institute, ο ρόλος της Ελλάδας έχει μειωθεί από τη στιγμή που εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ και άλλες χώρες του Νότου. Έτσι, σε περίπτωση που η Ελλάδα αποχωρούσε από το ΝΑΤΟ, αυτό θα ήταν ένα εξαίσιο δώρο για τους ανταγωνιστές της στην περιοχή.

Βέβαια, αυτό είναι μια απλή εικασία γιατί η έξοδος στο Αιγαίο είναι μια αποκλειστικά ελληνική υπόθεση και γι' αυτό δεν πρόκειται οι άλλες βαλκανικές χώρες να λάβουν την ίδια βαρύτητα.

Ο Πάνος Καμμένος, υπουργός Άμυνας πλέον, λέει πως η Ελλάδα θα παραμείνει στη Συμμαχία στο προβλεπτό μέλλον. Το περιοδικό σημειώνει πως ο Πάνος Καμμένος είναι ο αρχηγός ενός πατριωτικού κόμματος που συμπληρώνει την κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα, στηρίζει τη συνεργασία με τις ΗΠΑ, αν και νιώθει πιο κοντά με τη Ρωσία που είναι μια Ορθόδοξη χώρα.

"ΟΙ ΗΠΑ γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για την τωρινή κυβέρνηση σε σχέση με αυτά που γνώριζαν για τις προηγούμενες (οι Παπανδρέου και Σαμαράς ήταν συγκάτοικοι σε ένα αμερικάνικο κολέγιο).

Ωστόσο, οι Αμερικανοί προφανώς και φοβούνται να χάσουν την Ελλάδα. Όχι για στρατιωτικούς λόγους, αλλά για το φόβο της αμυντικής θωράκισης της περιοχής.

Αυτό σημειώνει ο Wayne Merry, του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής των ΗΠΑ. Αν χαθεί αυτό το ανάχωμα, θα προκαλούσε ρήγμα που θα μπορούσαν να επωφεληθούν οι Ισλαμιστές μαχητές στη Λιβύη που μπορούν με ένα ταχύπλοο να προσεγγίσουν την περιοχή.

Τέλος, οι ΗΠΑ παρακολουθούν με ενδιαφέρον την προσέγγιση "συμπάθειας" της νέας ελληνικής κυβέρνησης προς τη Ρωσία, για να διαπιστώσουν αν η αντίδραση για την επιβολή κυρώσεων μπορεί να αλλάξει το στρατηγικό παιχνίδι. Επί του παρόντος δεν το κάνει".

Βέβαια, αυτή η τελευταία φράση πρέπει να είναι και το κλειδί των επιχειρημάτων της νέας κυβέρνησης η οποία για πρώτη φορά δεν πρέπει να κάθεται αμέτοχη αλλά να προσπαθεί να κερδίσει και με το χαρτί της γεωπολιτικής αξίας της χώρας μας.

Άλλωστε, κάθε χώρα έρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τα δυνατότερα όπλα της και αν η Γερμανία κουνά το δάκτυλο της ισχυρής οικονομίας, η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει σε όλους γνωστό ότι τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν τα πάντα.