Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης-Κατάρτισης Άμφισσας

Τι προσφέρουν οι Αυτοδιοικητικοί μας;!
Τους αξίζουν τα πάντα!

Εφημερίς Φωκίς 3 Απριλίου 2015 

 

 

Το 2005 έγινε πραγματικότητα το όνειρο των οικογενειών και των παιδιών με ειδικές ανάγκες αλλά με ιδιαίτερες ικανότητες.

Ένας χώρος ζεστός, για να μπορέσουν τα παιδιά να εκφράσουν τον ψυχικό τους κόσμο και να αναπτύξουν τις μαθησιακές τους ικανότητες, στην αγκαλιά ανθρώπων με διάθεση,κατάρτιση, αγάπη για το αντικείμενο, που βλέπουν την δουλειά τους αποκλειστικά και μόνο ως λειτούργημα.

Να τονιστεί η ιστορία και ο ρόλος του συγκεκριμένου σχολείου στην εκπαίδευση των παιδιών αφού το Σχολείο στεγάζεται στην οικία των δωρητών Αντωνίου και Λουίζας Κονιάκου στην Άμφισσα, βρίσκεται δηλαδή γεωγραφικά σε κεντρικό σημείο, τα παιδιά δεν είναι αποκομμένα από τον κοινωνικό περίγυρο και την λειτουργία της πόλης, ενώ παράλληλα εξυπηρετεί χιλιομετρικά πολλές περιοχές με εύκολη πρόσβαση και από τα γύρω χωριά του Νομού. Έτσι ο σύντομος χρόνος μετακίνησης των μαθητών δεν είναι εις βάρος του εκπαιδευτικού τους ωραρίου και της ποιότητας ζωής τους.

Οι μαθητές που φοιτούν στο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Άμφισσας είναι ηλικίας 14 έως 22 ετών και η διάρκεια φοίτησης τους είναι από 5 έως 8 χρόνια, ανάλογα με τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες του κάθε μαθητή.

Το Σχολείο υπάγεται στην Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και είναι υποστελεχωμένο με διδακτικό προσωπικό, εκπαιδευτικούς χωρίς οργανικές θέσεις, θεραπευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Στο σχολείο εκπαιδεύονται 15 έφηβοι, που έχουν τελειώσει ειδικό ή γενικό Δημοτικό Σχολείο.

Στόχος του σχολείου είναι, μέσα από προγράμματα και μεθόδους, η ολόπλευρη και αποτελεσματική ανάπτυξη των ικανοτήτων και δεξιοτήτων των μαθητών-μαθητριών του, στο γνωστικό αλλά και στον πρακτικό τομέα. Σκοπός άλλωστε της ειδικής αγωγής είναι να αναπτύξει την προσωπικότητα των μαθητών με ειδικές, εκπαιδευτικές ανάγκες και να τα καταστήσει ικανά για μια όσο γίνεται πιο αυτόνομη συμμετοχή στην προσωπική, οικογενειακή, επαγγελματική, πολιτισμική και κοινωνική ζωή.

Στην Ελλάδα που στηρίχθηκε κυρίως στη φιλοπατρία και τις δωρεές των εθνικών ευεργετών, για ν’ αναπτυχθεί, να μορφωθεί και να καλλωπισθεί, τα τελευταία χρόνια, η κοινωνική ευαισθησία έχει δυστυχώς αδυνατίσει.

Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Σχολείο, αν και πολυδιαφημιζόμενο ως ΄΄έργο οκταετίας 1999-2006΄΄, είναι ακατάλληλο για τη συγκεκριμένη χρήση και τα παιδιά ζουν και εκπαιδεύονται σε αντίξοες συνθήκες, χωρίς να πληρή τις κατάλληλες προϋποθέσεις των σχολικών κτιρίων. Ήδη από την επισκευή του 2005 δεν έχει γίνει τίποτα, σήμερα δε με τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις που βραχυκυκλώνουν συνέχεια και χρειάζεται η άμεση μεταστέγαση από το κτίριο. Τα παιδιά δεν μας φταίνε σε τίποτα.

Σ’ ένα χώρο που μόνο ζεστός δεν είναι, αφού οι αίθουσες διδασκαλίας, το μπάνιο, η κουζίνα και οι χώροι άλλων δραστηριοτήτων δεν έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να είναι δυνατή η εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες του σχολείου με τα στοιχειώδη απαιτούμενα. Ακόμη και η μικρή αποθήκη που φωτίζεται από ένα φεγγίτη, έχει μετατραπεί σε αίθουσα λογοθεραπείας, στην οποία χωράνε ο λογοθεραπευτής και ένα παιδί, για να μην περιγράψουμε την αίθουσα μαθημάτων-κοντέινερ.

Για το κτίριο Κονιάκου που στεγάζονται τα παιδιά αλλά και οι εκπαιδευτικοί μου θυμίζει την παροιμία  ΄΄Απ ’έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα΄΄.

Η οικογένεια αποτελεί τη βασική δομή της ανάπτυξης και διατήρησης της καλής ψυχικής υγείας του παιδιού και σ’συτή την περίπτωση η συμπαράσταση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, αλλά και η αγάπη της κοινωνίας βοήθησαν το Σχολείο τόσο στα προγράμματα όσο και στην υλικοτεχνική υποδομή.

Επειδή όμως «κάθε αρχή και δύσκολη και τα πάντα δυνατά», το σχολείο μετά από 15 χρόνια συνεχίζει να χρειάζεται την ηθική υποστήριξη των τοπικών Αρχών, Φορέων και της τοπικής κοινωνίας.

Σ’αυτά τα παιδιά χρωστάμε ευγνωμοσύνη γιατί καθημερινά μας διδάσκουν ότι η ζωή είναι ένας αγώνας που οδηγεί στην πνευματική μας αφύπνιση.

Επιβεβλημένη υποχρέωση λοιπόν της τοπικής μας αυτοδιοίκησης είναι η άμεση εξεύρεση κατάλληλου οικήματος που θα στεγάσει τα παιδιά, εξασφαλίζοντας ένα περιβάλλον αγάπης, έμπνευσης και δημιουργίας.