Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Επίκαιρο

Το Ξωτικό
 
Είμαι ξωτικό του δάσους στο μανίκι κρύβω άσσους
Μέσ'το δάσος τριγυρνάω τραγουδάω και γλεντάω
 
Είμαι ένα στοιχειό καλό μ'αλυσίδες τριγυρνώ
κι απ'της Χάρμαινας τη βρύση το ντουνιά εχώ φοβίσει
 
Είμαι εγώ ενάς αράπης του υπογείου ο σατράπης
στη κατώγα είμαι μέσα εγιαμόλα εγιαλέσα
 
Είμαι ξύλινος εγώ στο Κατρέλι κατοικώ
κι'έχω θέα τα σφαγεία του Ιλούγκα κατοικία
 
Είμαι ένας Ντεβετσκάκος μια σταλίτσα ανθρωπάκος
με νανάκο εγώ μοιάζω και τα ζωντανά πειράζω
 
Είμαι ένας Μποτσινάκης και φτυστός ο μανεσάκης
φουστανέλα εγώ φοράω στ'άλογα απο πίσω πάω
 
Είμαι καλικατζαράκι σπίτι μπαίνω απο το τζάκι
αν αδράχτι βρώ μπροστά μου σκάω απο τη διαολία μου

Μια νεράιδα είμαι εγώ κάθε βράδυ τραγουδώ
τη μιλιά εγώ σου παίρνω και τους λογικούς τρελαίνω
 
Βρείτε μου εσείς μια πόλη νά'χει τόσα ξωτικά
κι αν τη βρείτε μεσ'τη φύση τρύπα κάντε μου στη μύτη

Πώς βρεθήκανε στη πόλη όλοι τούτοι οι διαβόλοι;
άραγε νά'ναι τυχαίο ή της Άμφισσας μοιραίο;

Μάλλον είναι και τα δύο θέλει η Άμφισσα βραβείο
τόσα ξωτικά που έχει κι ο θεός πώς την αντέχει!!

ΥΓ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις
είναι συμπτωματική
 
Γράφτηκε από τον νεαρό τότε Γιάννη Ξηρό 1995, τυχαίο δεν νομίζω.
Να είσαι καλά Γιάννη και του χρόνου

Δεν υπάρχουν σχόλια: