12/10/2015
…Κι όχι αυταπάτες προπαντός….
Στις 30-9-2015, ο πρόεδρος
της ΔΚ Ιτέας κ. Γουόρθ, εισηγήθηκε στο Κοινοτικό Συμβούλιο, καθώς και ενώπιον
αρκετών συμπολιτών μας, προτάσεις σχετικές με την αναγκαία και ουσιαστική
βελτίωση της πόλης μας από κάθε άποψη.
Χωρίς να
υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες και σε επί μέρους κριτική τοποθέτηση, ή και σε
απόρριψη κάποιων προτάσεων, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι επιτέλους το κοινοτικό
συμβούλιο ξεφεύγοντας από τα άμεσα και καθημερινά, ανοίγει την συζήτηση για το
μέλλον αυτού του τόπου. Είναι ενθαρρυντικό που τολμά να εκτεθεί στην κρίση των
συμπολιτών εκβιάζοντας ακόμη και τον ρεαλισμό της παρούσας οικονομικής
κατάστασης.
Ας επανέλθουμε όμως στα καθ ημάς.
Η
Ιτέα από γεννήσεως της είναι κόρη της θάλασσας. Αυτή την ορίζει και αυτή την
καθοδηγεί. Σε αυτήν οφείλει την ύπαρξή της και στον θαλάσσιο βωμό πρέπει να
θυσιάζει κάθε ενέργεια της. Από αυτή την άποψη η πρώτη πρόταση του κ Γουόρθ δηλ.
η ενοποίηση της παραλιακής ζώνης Ιτέας-Κίρρας είναι το μέτρο το οποίο υπό
ορισμένες συνθήκες μπορεί να απογειώσει την όψη και ακολούθως την χρηστικότητα
(τουριστική, κοινωνική, οικονομική) της πόλης και της περιοχής. Θα πρέπει
βέβαια να είναι ενταγμένο σε μια ολιστική αντιμετώπιση του όλου θέματος, σύμφωνη
με την «σύσταση για την ένταξη των Δελφών
στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (αρ. πρωτοκόλλου 393/Οκτώβριος 1987), όπου το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών I.C.O.M.O.S. διατυπώνει σε κείμενο : «πρέπει να έχει
αφήσει (κανείς) το βλέμμα του να περιπλανηθεί από την γκρίζα θάλασσα των
ελαιοδέντρων, στη κοιλάδα του Πλειστού και κάτω, στη σπινθηρίζουσα θάλασσα του
κόλπου της Ιτέας, για να συνειδητοποιήσει ότι ο σκοπός των Δελφών ήταν να
ενώσουν στεριανούς και νησιώτες σε κοινές ιερουργίες/γιορτές».
Θα ισχυριστούμε ότι
το έργο αυτό είναι αναπόσπαστο αφενός με την ανάπλαση της περιοχής «Γαλλικοί
Μόλοι» και αφετέρου με την παραλιακή περιοχή της Κίρρας.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι
είναι άλλο το «βάθος» της Κίρρας και άλλο της Ιτέας.
Η Κίρρα είναι το ιστορικό επίνειο των
Δελφών.
Είναι το λιμάνι του Μαντείου και σαν τέτοιο
έχει ιδιαίτερη βαρύτητα..
Η Κίρρα είναι (μπορεί να γίνει) ένα εν
δυνάμει ανοικτό αρχαιολογικό πάρκο (η διπλωματική εργασία της κ Ε. Κάτσαρη
συνηγορεί σε αυτό), η δε λειτουργική ενοποίηση της με τους Δελφούς, δια μέσου μιας πολλαπλής
αξιοποίησης του ελαιώνα μέχρι την Άμφισσα, είναι βήμα το οποίο ανοίγει δρόμους
και προοπτικές.
Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες πιστεύουμε
ότι η συνεργασία των κοινοτήτων Ιτέας -
Κίρρας, των επιστημόνων του Μουσείου Δελφών καθώς και της λιμενικής
επιτροπής είναι η αναγκαία αρχή κάθε πρότασης.
Επανερχόμαστε στην Ιτέα.
Κατ αρχάς όσον
αφορά το λιμάνι και την μαρίνα: έως ότου ξεκαθαρίσουν τα νομικά ζητήματα με το
ΤΑΙΠΕΔ και την συνέχεια του (μιας και εκκρεμεί προσφυγή στο ΣΤΕ και από τον
υπογράφοντα), τα μεγάλα λόγια ας παραμερίσουν έναντι μικρών αλλά ουσιαστικών
βελτιώσεων που έχουν να κάμουν με την χρηστικότητα του χώρου.
Το μεγαλύτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην πίεση
για αναβάθμιση της περιοχής των Γαλλικών μόλων με προοπτική να γίνει πάρκο
αναψυχής και το αγκυροβόλιο να αναβαθμιστεί σε καταφύγιο αλιευτικό.
Πρωταρχική ενέργεια
σε αυτή την κατεύθυνση βέβαια Η ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για δημιουργία επιτροπής
περιβάλλοντος επιστημονικής και ανεξάρτητης, η οποία αφενός θα ελέγχει τις
περιβαλλοντικές επιπτώσεις από το ανοικτό εργοστάσιο στο Λαρνάκι αλλά και
αφετέρου θα μεριμνά για την υλοποίηση εντός των συμφωνηθέντων χρόνων των
βελτιώσεων σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές προτάσεις και αποφάσεις, τις οποίες
και η εταιρεία έχει υποχρεωθεί να τηρήσει.
Δεν είναι δυνατόν το Λαρνάκι να καθορίζει
μονομερώς τα όρια δραστηριοτήτων, επεκτάσεων και ανάπτυξης της περιοχής. Δεν
είναι δυνατόν η μεταλλεία να επικαθορίζει το σύνολο των δραστηριοτήτων στον
νομό. Οι κάτοικοι καθώς και οι συλλογικοί εκπρόσωποι μας έχουμε υποχρέωση να θέσουμε τα όρια και τις τομές….
Ας το έχουμε όλοι υπόψη
μας ειδικά οι εκλεγμένοι συμπατριώτες όλων των βαθμίδων ότι το τοπικό δεν
εκφράζεται σαν σύνδεση με τον τόπο αλλά σαν σχέση μεταξύ των πολιτών. Υπό αυτό
το πρίσμα και ο δημόσιος χώρος προσδιορίζεται ως προς την τοπικότητα του από
την δυναμική του διαλόγου αλλά και των συγκλίσεων μεταξύ κοινωνικά δρώντων
πολιτών. Αυτά και για την μαρίνα και για τους γαλλικούς και για το Λαρνάκι και
και και…
Υστερόγραφο.
Τα
παραπάνω δεν αποτελούν ολοκληρωμένες προτάσεις αλλά περισσότερο διατύπωση
ερωτημάτων προκαλώντας πιθανότατα τις απαντήσεις της κοινωνίας που τόσο ανάγκη
έχουμε.
Κλείνοντας θεωρώ απαραίτητη την παράθεση
μερικών φωτογραφιών από την παραλιακή αναβάθμιση της Λεμεσού, η οποία μέσα από
ένα πάρκο αναψυχής δίπλα στο κύμα ουσιαστικά ξαναπροσδιόρισε την χρηστικότητα
της σαν πόλη και για τους κατοίκους της αλλά και για χιλιάδες πολίτες του
κόσμου.
Η παραπάνω αναφορά γίνεται επίκαιρη
κρίνοντας το έργο των 600.000 ευρώ για λίγες εκατοντάδες μέτρα παραλίας Ιτέας
που ο Σορόκος άρχισε να ξηλώνει. Τα μπλόκια στην Λεμεσό σε απόσταση 50-100
μέτρων από την ακτή αυτή την περίπτωση αντιμετώπισαν.
Χρ. Βανδώρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου