Ναπολέοντες...της Ελληνικής πολιτικής

Η πολιτική είναι από τη φύση της κινητική και μεταβαλλόμενη. Η άσκησή της απαιτεί προφανώς αρχές και πεποιθήσεις, ωστόσο δεν ασκείται εν κενώ. Επηρεάζεται πάντα από το περιβάλλον, από τις συνθήκες, από το πλήθος των παραγόντων που επιδρούν στην κοινωνία, στην οικονομία, στη χώρα την ίδια.
Ειδικά σε περιόδους μεγάλων κρίσεων όπως η σημερινή οι έννοιες της ευελιξίας, της αναθεώρησης, των αναπροσαρμογών καθίσταται κυρίαρχες στην πολιτική, δηλώνουν κατανόηση των συνθηκών και αίσθηση του μέτρου.

Αντιθέτως οι εμμονές φανερώνουν ακαμψία, πολιτική μυωπία και απώλεια αναγνώρισης του κοινωνικού περιβάλλοντος.
Προσφάτως στην απόπειρα αλλαγής διατάξεων του νόμου για τα ΑΕΙ είχαμε τέτοιες εκδηλώσεις ακαμψίας, πολιτικής μυωπίας και δογματισμού.
Είδαμε άλλοτε κυρίαρχα πρόσωπα της πολιτικής να δίνουν αγώνες άγονους, να υπερασπίζονται μετά πάθους διατάξεις και ρυθμίσεις δεύτερες, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι τους παρατηρούν μάτια οξυδερκή, που έχουν συγκρατήσει με πόση απάθεια και πόση αδιαφορία αντιμετώπισαν άλλα μείζονα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Σε τέτοιες περιόδους σαν τη σημερινή δεν μπορεί ο καθένας να υψώνει τη Βίβλο του. Τούτη η εποχή είναι της κατανόησης, της σύνθεσης, των υποχωρήσεων. Ουδείς κατέχει την απόλυτη αλήθεια και ουδείς πλέον μπορεί να πολιτεύεται ως άλλος Ναπολέων.
Είναι άλλωστε ζήτημα αυτογνωσίας, την οποία οφείλουν άπαντες να αποκτήσουν. Ειδικά εκείνοι που άσκησαν εξουσία και δεν τα έκαναν όλα καλά όπως έχει αποδειχθεί.
Πηγή: tovima.gr